ΔΙΕΘΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΑΓ. ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ: Βήμα προβολής των διεκδικήσεων και συμμαχιών της ρωσικής αστικής τάξης

Copyright 2017 TASS, all right

Από τη συνάντηση επιχειρηματιών Ρωσίας και ΗΠΑ στο Φόρουμ, με τη συμμετοχή του Πούτιν (στο κέντρο)

Πηγή: rizospastis.gr

Το Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Αγ. Πετρούπολης (SPIEF) στις 1 - 3 Ιούνη αποτέλεσε βήμα προβολής των διεκδικήσεων της ρωσικής αστικής τάξης. Η διοργάνωση αυτή, που ήδη μετράει 21 χρόνια, και χαρακτηρίζεται ως το «ρωσικό Νταβός» - σε αναλογία με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, που γίνεται κάθε χρόνο στην ομώνυμη πόλη στην Ελβετία - συγκέντρωσε 14.000 συνέδρους, εκπροσώπους επιχειρήσεων, πολιτικούς (πρωθυπουργούς, υπουργούς, αξιωματούχους) από περισσότερες από 143 χώρες, ανάμεσά τους και διευθυντές 700 ρωσικών και 400 ξένων εταιρειών. Επίσης η διοργανώτρια αρχή και το ρωσικό υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης υπέγραψαν με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ μνημόνιο συνεργασίας, που περιλαμβάνει και τη λειτουργία του λεγόμενου «Ρωσικού σπιτιού» στο επερχόμενο Φόρουμ του 2018 στο Νταβός.

Χαρακτηριστικό είναι ακόμα ότι η ρωσική κυβέρνηση έχει ανακηρύξει το 2018 σε έτος «Made in Russia» (παράγεται στην Ρωσία), σε μια προσπάθεια να προσελκύσει ξένες άμεσες επενδύσεις.

Στη διοργάνωση επιβεβαιώθηκαν οι συμμαχίες που οικοδομεί η ρωσική αστική τάξη μέσα από ειδικές συναντήσεις εκπροσώπων των BRICS (η ένωση Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας και Νότιας Αφρικής), της Οργάνωσης Συνεργασίας της Σαγκάης αλλά και συναντήσεις με επιχειρηματίες των ΗΠΑ και άλλων χωρών, ειδικά της Λατινικής Αμερικής, της Καραϊβικής, της Αφρικής. Το κινεζικό σχέδιο των δρόμων του μεταξιού, «Μία ζώνη, ένας δρόμος», ενδιαφέρει και τα ρωσικά και ινδικά μονοπώλια, όπως και άλλων χωρών της περιοχής.

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν είχε και διμερείς συναντήσεις με τον Ινδό πρωθυπουργό Ναρέντα Μόντι, με τον υπουργό Εξωτερικών της Σερβίας Ιβιτσα Ντάτσιτς, με τον πρόεδρο της σερβικής κοινότητας της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης Μίλοραντ Ντόντικ, τον Αυστριακό Ομοσπονδιακό καγκελάριο Κρίστιαν Κερν, τον Πρόεδρο της Μολδαβίας Ιγκόρ Ντόντον, τον πρωθυπουργό του Ιρακινού Κουρδιστάν Νεχριβάν Μπαρζανί, και τον γγ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες.

Ανησυχία για την αδύναμη καπιταλιστική ανάκαμψη

Ενα από τα κύρια ζητήματα που απασχόλησαν τους συμμετέχοντες στο Φόρουμ ήταν ακριβώς η βελτίωση του επενδυτικού κλίματος και της ανάπτυξης των διμερών εμπορικών σχέσεων, δηλαδή της μεγαλύτερης συνεργασίας μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων.

Αλλωστε, στο Φόρουμ κλείστηκαν σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση 475 συμφωνίες επενδύσεων, μνημονίων συνεργασίας και προθέσεων για συνεργασίες αξίας 1,8 τρισ. ρουβλιών (ή 40,9 δισ. δολαρίων). Από τις συμφωνίες ξεχωρίζουν αυτή της γερμανικής χημικής βιομηχανίας «Linde» με τη ρωσική ΤAIF για τη δημιουργία ενός νέου συγκροτήματος εργοστασίων, επίσης της «Rosatom» με την Πυρηνική Κρατική Υπηρεσία της Ινδίας και συνεργασίες στις υποδομές ανάμεσα στη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία. Ινδία και Σερβία ήταν οι δύο προσκεκλημένες χώρες που είχαν δικά τους περίπτερα στο Φόρουμ.

Οπως ήταν φυσικό, τους ηγέτες και τα στελέχη των επιχειρηματικών ομίλων απασχόλησαν οι δυσκολίες στην καπιταλιστική ανάκαμψη, όπως επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία διεθνών οργανισμών του κεφαλαίου, όπως ο ΟΟΣΑ, που προβλέπει σε παγκόσμιο επίπεδο ρυθμούς μέτριας ανάκαμψης, στο 3,5% για το 2017 και στο 3,6% για το 2018, με εκτιμήσεις ότι μπορεί να υπάρξει και νέα πτώση ή στασιμότητα το επόμενο διάστημα. Για την Ευρωζώνη, πιο ειδικά, επισημαίνεται επίσης η ανάγκη για νέες επενδύσεις και προχώρημα των λεγόμενων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, βλ. νέα αντεργατικά μέτρα, «απελευθέρωση αγορών» για ξεκλήρισμα μικρών παραγωγών, διευκόλυνση ροής χρήματος σε μεγάλες επιχειρήσεις, ξεπέρασμα των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων.

Αυτά τα ζητήματα, άλλωστε, ξεχώρισαν και στα 127 τραπέζια συζήτησης, με έμφαση στη λεγόμενη «τέταρτη βιομηχανική επανάσταση», που περιλαμβάνει την ψηφιοποίηση της παραγωγής, τη χρήση ρομπότ, κάτι που στον καπιταλισμό συνεπάγεται και καταστροφή εργατικής δύναμης, δηλαδή περισσότερους ανέργους. Στις συζητήσεις υπήρξε υποτίθεται ανησυχία για την τύχη των ανέργων, για την αξιοπρεπή διαβίωση των εργαζομένων, την προστασία από φυσικά φαινόμενα, ζητήματα όμως που δεν μπορούν να ειδωθούν ξεκομμένα από το γεγονός ότι η άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη, το κυνήγι του κέρδους ως κίνητρο της παραγωγής, επιδεινώνουν τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, προϋπόθεση για να εξασφαλίζεται η κερδοφορία των καπιταλιστών. Βεβαίως, ανάλογα με το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, την ισχύ του κάθε καπιταλιστικού κράτους στην παγκόσμια οικονομία, οι επιπτώσεις και το χτύπημα των όποιων κατακτήσεων είχαν ως τώρα οι εργαζόμενοι διαφοροποιείται από χώρα σε χώρα, ωστόσο είναι κοινή τάση σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο.

Ετσι, φαντάζει ως ανέκδοτο η προώθηση από αναπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες, στο πλαίσιο της «4ης βιομηχανικής επανάστασης των έξυπνων σπιτιών και πόλεων», την ίδια ώρα που στις ίδιες χώρες, πολύ περισσότερο σε αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, δεν έχουν εξασφαλιστεί στοιχειώδη δικαιώματα, η πρόσβαση σε πόσιμο νερό, σε επαρκή τροφή, σε Παιδεία και Υγεία. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τα απότοκα της αντίφασης, ότι ενώ η συλλογική σκέψη της ανθρωπότητας έχει κάνει απίστευτη πρόοδο στην επιστήμη και τεχνική, οι καπιταλιστικές εκμεταλλευτικές σχέσεις μπαίνουν «φρένο» στην αξιοποίηση όλων αυτών των επιτευγμάτων για την αξιοποίηση των σύγχρονων και διευρυμένων λαϊκών αναγκών.

Προειδοποιήσεις Πούτιν

Η ρωσική αστική τάξη με τους εκπροσώπους της στο Φόρουμ πρόβαλε το ζήτημα της μετατροπής της ρωσικής οικονομίας «από οικονομία παραγωγής βασικών αγαθών με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης σε οικονομία ποιοτικής ανάπτυξης», και μάλιστα σημειώθηκε ότι «οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν λόγω της σύγκρουσης στην Ουκρανία έδωσαν μεγαλύτερο κίνητρο στη διαδικασία αντικατάστασης των εισαγωγών».

Επίσης, σε πολλές ευκαιρίες ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπογράμμισε ότι η Ρωσία (βλ. δράση των ρωσικών μονοπωλίων) «δεν πρόκειται να δεχτεί κινήσεις και προσπάθειες αποκλεισμού της από τους δυτικούς εταίρους». Τόνισε χαρακτηριστικά ότι «οι κυρώσεις και οι οικονομικοί περιορισμοί δεν θα πετύχουν» και είχαν «μηδενικό αποτέλεσμα, ενώ είναι αντιπαραγωγικοί και επιβλαβείς». Δήλωσε ότι θα απαντήσει στην ανάπτυξη δυνάμεων του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας και υπογράμμισε πως η ανάπτυξη ρωσικών δυνάμεων στην Ασία και τον Ειρηνικό είναι η απάντηση στην αντίστοιχη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους με την αντιπυραυλική ασπίδα στη Νότια Κορέα και τις γενικότερες κινήσεις τους. Ο Πούτιν απέκρουσε επίσης τις κατηγορίες για κρατική εμπλοκή της Ρωσίας στις εκλογικές διαδικασίες των ΗΠΑ ή της Γαλλίας, χωρίς να αποκλείσει εντελώς τη δυνατότητα δράσης ατομικών «πατριωτών» χάκερς και δήλωσε ότι θα περιμένει την «τρέχουσα πολιτική καταιγίδα στις ΗΠΑ για να δημιουργήσει εποικοδομητικές σχέσεις με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ», τον οποίο χαρακτήρισε «έναν ευθύ και ειλικρινή άνθρωπο».

Εμφαση στην επιχειρηματική συνεργασία με τις ΗΠΑ

Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε από τους διοργανωτές στο γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από 3 χρόνια πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Φόρουμ επιχειρηματικός διάλογος Ρωσίας - ΗΠΑ, στον οποίο παραβρέθηκε και ο Βλ. Πούτιν, και μάλιστα με τη μεγαλύτερη έως τώρα συμμετοχή επιχειρηματιών από τις ΗΠΑ, που ξεπέρασαν τους 300. Διατυπώθηκε η κοινή πεποίθηση για τα «μακροπρόθεσμα οφέλη της συνεργασίας και της συμπληρωματικότητας της Ρωσίας και των ΗΠΑ στην επιχειρηματική δραστηριότητα, σε παραδοσιακές και νέες αγορές και ειδικά στις νέες τεχνολογίες».

Ο Πούτιν, απευθυνόμενος στους επιχειρηματίες, χαιρέτισε τις κοινές προσπάθειες και στάθηκε στο γεγονός ότι «ΗΠΑ και Ρωσία, δύο δυνάμεις με παγκόσμια επιρροή, διατηρούν ζωντανό διάλογο σε διάφορα πολυμερή φόρα, τον ΟΗΕ, τη G20 (σ.σ. όπου θα συναντηθούν σύντομα στη Γερμανία) και σε πολλά άλλα πλαίσια, και αυτό είναι πολύ καλύτερο να συνεχίσει να υπάρχει». Τόνισε ωστόσο ότι «χρειάστηκαν δεκαετίες για να μπουν οι βάσεις γι' αυτή την συνεργασία (σ.σ. εννοεί αυτή που προέκυψε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ) και τα τελευταία χρόνια οι διμερείς σχέσεις να φτάσουν στο χαμηλότερο σημείο τους από τον Ψυχρό Πόλεμο». Ανέφερε ότι το διμερές εμπόριο είχε μείωση κατά 30% στη διετία από 2014 - 2016 (δηλαδή μετά τη σύγκρουση στην Ουκρανία και την ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσία) και πρόσθεσε πως «από μια ρεαλιστική, πραγματιστική σκοπιά, ούτε οι Ρώσοι ούτε οι Αμερικανοί επιχειρηματίες μπορούν να είναι ικανοποιημένοι».

Ο Ρώσος Πρόεδρος έκανε αναφορά και στις περίπου 3.000 επιχειρήσεις αμερικανικών κεφαλαίων στη Ρωσία, με ενεργητικό πάνω από 75 δισ. δολάρια, που απασχολούν 180.000 εργάτες, και εξέφρασε την ελπίδα να διευρυνθεί η δραστηριότητα αυτή. Αναφέρθηκε επίσης στις εξαγωγές ρωσικών εταιρειών στις ΗΠΑ, ειδικά στον τομέα υψηλής τεχνολογίας, στο χώρο των μεταφορών, της μηχανικής, της πληροφορικής, που το 2015 ανήλθαν στα 900 εκατ. δολάρια ή περίπου το ένα τρίτο του συνόλου των εξαγωγών στην αγορά των ΗΠΑ.

Αναφέρθηκε σε «αμοιβαία επωφελείς κοινές πρωτοβουλίες» που μπορεί να δημιουργήσουν νέα ανταγωνιστικά προϊόντα, ενώ επανέλαβε ότι η Ρωσία θα επιδιώξει τη βελτίωση των σχέσεων σε πολιτικό επίπεδο με τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά υπογράμμισε ότι χρειάζεται πολιτική βούληση και από την άλλη πλευρά.

Βεβαίως, η όποια βελτίωση των σχέσεων επιτευχθεί - αν επιτευχθεί, καθώς υπάρχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα - δεν πρόκειται να αναιρέσει τον σφοδρότατο ανταγωνισμό που οξύνεται. Στο ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού, στην εποχή του σαπίσματός του, δεν υπάρχουν αμοιβαία συμφέροντα παρά μόνο διεκδίκηση αγορών, φυσικών πόρων, σφαιρών επιρροής, για επικράτηση απέναντι στους ανταγωνιστές. Γι' αυτό οι ιμπεριαλιστές, όταν έχουν εξαντληθεί τα διπλωματικά μέσα, προχωράνε σε επεμβάσεις και πολέμους, μακελεύοντας τους λαούς, όσο αυτοί εγκλωβίζονται σε αλλότρια ταξικά συμφέροντα και δεν διεκδικούν για τις δικές τους ανάγκες τον πλούτο που αυτοί παράγουν.

Δ.Κ

10:47 π.μ.