Μερικές μικρές και πικρές αλήθειες για τη Βενεζουέλα

Πηγή: insideoutborders.com

Η αλήθεια έχει ξαφνικά καταστεί άχρηστη στη Βενεζουέλα, επειδή δεν υποστηρίζει τις συνεχείς και γλαφυρές αφηγήσεις των δυτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης που επιτίθενται, εδώ και χρόνια, στην κυβέρνηση Μαδούρο, όπως συνέβαινε και με την κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες.

Από τη Μαρία Λίλα

Οι πρώτες εικόνες που έρχονται στο νου, όταν φθάνουν τα νέα από τη Βενεζουέλα αφορούν ένα έθνος υπό πολιορκία, μια χώρα της Λατινικής Αμερικής που φλέγεται.

Σίγουρα για τα αμερικανικά ΜΜΕ υπεύθυνος για όλα είναι ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο. Από την δυτική μέχρι την ανατολική ακτή, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι ο Μαδούρο είναι ένα φρικτό καταθλιπτικό δικτατορικό και ανατριχιαστικό τέρας που καταδυναστεύει τον λαό του και καταπνίγει τη δημοκρατία, όπως κάνουν όλοι οι τύραννοι σε όλη την ανθρώπινη ιστορία.

Αλλά, είναι πραγματικά αυτή η αλήθεια;

Άλλωστε, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν μια τόσο φρικτή φήμη που επιβεβαιώνεται διαρκώς στην επιθετική επιρροή τους στα νότια των συνόρων τους, γιατί, λοιπόν, πρέπει να τις πιστέψουμε;

Για δεκαετίες, η CIA κατασκεύαζε ειδησεογραφικά δρώμενα και δολοφονούσε ηγέτες ενώ χειραγωγούσε οικονομίες της Λατινικής Αμερικής προς όφελος μιας ολιγαρχίας αριστοκρατών και γαιοκτημόνων, χωρίς να νοιάζεται για τα συμφέροντα του «λαού», που τώρα επικαλείται.

Η Νότια Αμερική υπήρξε από τη δεκαετία του 1950 ένα εκπαιδευτικό έδαφος για την CIA.

Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς απειλητικές δυνάμεις να απεργάζονται συνωμοσίες στη Βενεζουέλα. Εξάλλου, η Μπολιβαριανή Επανάσταση στη χώρα ταιριάζει εύκολα με το σενάριο του ιστορικού δράματος της ταινίας του Κώστα Γαβρά «Missing» (Universal Pictures, 1982) όπου πρωταγωνιστούν οι Jack Lemmon και Sissy Spacek σε ένα φιλμ που βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός συντηρητικού πατέρα που φοβάται το Θεό και ταξιδεύει στη Χιλή για να βρει τον «αγνοούμενο» γιο του κατά τη διάρκεια του χιλιανού πραξικοπήματος που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ το 1973, όταν ο σοσιαλιστής πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε χτυπήθηκε (πιθανώς δολοφονήθηκε, αλλά δήθεν πυροβολήθηκε ενώ βρισκόταν στο προεδρικό μέγαρο που φλεγόταν από τον Πινοσέτ).

Ένα αιματηρό πραξικόπημα, με βαριά την σκιά του Henry Kissinger και της CIA.

Τα επόμενα χρόνια, ο νόμος για την ελευθερία της πληροφόρησης έδειξε σαφώς ότι ο Κίσινγκερ συνεργάστηκε με τον βάρβαρο δικτάτορα Αουγκούστο Χοσέ Ραμόν Πινοσέτ Ουγκάρτε, επιτρέποντας τη συγκαλυμμένη δουλειά της ανατροπής Αλιέντε μέσω των ομάδων της CIA, με εκτεταμένες δολοφονίες πολιτικών αλλά και πολιτών.

Έτσι, 44 χρόνια μετά την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών στο αιματηρό πραξικόπημα στη Χιλή, καθώς και πλήθος από παρεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών ομάδων θανάτου και των εξοπλισμών ακροδεξιών παραστρατιωτικών ομάδων, σε αμέτρητες χώρες στα νότια των συνόρων τους, το μεγάλο ερώτημα σήμερα είναι εάν αυτό συμβαίνει και πάλι στη Βενεζουέλα.

Το Reuters, οι New York Times, η Washington Post, το World News Απόψε, οπουδήποτε εμφανίζεται μια ιστορία της Βενεζουέλας αφορά αιματοχυσία, διαμαρτυρίες, έλλειψη τροφής, ανθρώπους που λιμοκτονούν και χειρότερα …ο πρόεδρος Μαδούρο είναι ο βάρβαρος δυνάστης.

Από την άλλη πλευρά, όλοι γνωρίζουν ότι το σύστημα που καθιέρωσε ο Ούγκο Τσάβες, συμπεριλαμβανομένων των εθνικοποιήσεων, των προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας για όλους τους πολίτες και της αντίθεσης στον νεοφιλελευθερισμό, ιδίως των πολιτικών του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, προάγει τη συμμετοχική δημοκρατία και τη δημοκρατία στο χώρο εργασίας.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: Μήπως ο Μαδούρο παραβιάζει αυτές τις αρχές του τσαβισμού αντί να τις υποστηρίζει;

Εκατοντάδες χιλιάδες ποιητές, συγγραφείς, καλλιτέχνες, διεθνείς αναλυτές, δημοσιογράφοι, κοινωνικοί και πολιτικοί ακτιβιστές από όλο τον κόσμο προχώρησαν, τώρα, στην υποστήριξη της νομιμότητας του Νικολάς Μαδούρο και της επαναστατικής κληρονομιάς του Τσάβες.

Διακηρύττουν επίσης ότι καταδικάζουν μια εικαζόμενη απόπειρα πραξικοπήματος από δεξιές δυνάμεις που λειτουργούν τόσο εντός όσο και εκτός της Βενεζουέλας!

Οι διανοούμενοι από όλο τον κόσμο έχουν υπογράψει την πρωτοβουλία «IN VENEZUELA, NOT TO PASS» -Δεν θα περάσουν από τη Βενεζουέλα- ένα διεθνές κίνημα για να γίνει γνωστή η αλήθεια και να διατηρηθεί η Μπολιβαριανή Επανάσταση.

Η μάχη για την ψυχή της Βενεζουέλας είναι κοντά και ο πόλεμος για την πρώτη Μπολιβαριανή επανάσταση της Νότιας Αμερικής βρίσκεται προ των πυλών με την παγκόσμια διανόηση να συσπειρώνεται για να υπερασπιστεί τις αρχές του Τσάβες.

Ποιον να πιστέψουμε;

Τώρα η Βενεζουέλα φλέγεται ή τουλάχιστον τμήματα της χώρας.

Από τις 4 Απριλίου, οι οπαδοί της αντιπολίτευσης πραγματοποιούν σκηνοθετημένες πράξεις βίας, βανδαλισμού και εμπρησμού, καθώς συνειδητά έρχονται σε σύγκρουση με τις δυνάμεις ασφαλείας σε μια προσπάθεια να βυθιστεί η χώρα σε ένα πλήρες χάος και να απομακρυνθεί δυναμικά η εκλεγμένη σοσιαλιστική κυβέρνηση.

Πρόκειται για τη συνέχιση της 18ετούς προσπάθειας για την ανατροπή της Μπολιβαριανής επανάστασης με κάθε χρήσιμο μέσο – παρόλο που ίσως το έχετε ακούσει από τα «mainstream media» ως «προώθηση της επιστροφής στη δημοκρατία».

Ένας κατάλογος της βίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 18 ημερών στη Βενεζουέλα είναι συγκλονιστικός – τα σχολεία έχουν λεηλατηθεί, ένα κτίριο του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει καεί, ένοπλοι έχουν επιτεθεί σε μια βάση αεροπορικής δύναμης, ενώ έχουν καταστραφεί δεκάδες μέσα μαζικής μεταφοράς, ιατρικές και κτηνιατρικές εγκαταστάσεις.

Τουλάχιστον 23 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και πολλοί περισσότεροι είναι οι τραυματίες. Σε μια από τις πιο συγκλονιστικές περιπτώσεις της δεξιάς βίας, περίπου στις 10:00 το πρωί στις 20 Απριλίου, γυναίκες, παιδιά και πάνω από 50 νεογέννητα μωρά έπρεπε να απομακρυνθούν από ένα δημόσιο νοσοκομείο που δέχτηκε επίθεση από συμμορίες της αντιπολίτευσης.

Οπουδήποτε αλλού στον δυτικό κόσμο, αυτό θα είχε δώσει τη θέση του σε τρομοκρατημένες διεθνείς και εθνικές εκκλήσεις για τον τερματισμό της βίας και για την ταχεία δίωξη των υπευθύνων – καθιστώντας ακόμα πιο σκανδαλώδες ότι τα περιστατικά αυτά αγνοήθηκαν στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη δόθηκαν παραπλανητικά από τον διεθνή Τύπο.

Τα ΜΜΕ της Δύσης επέλεξαν να αναπαραγάγουν με ακρίβεια τους ισχυρισμούς της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας ότι η εκλεγμένη κυβέρνηση καταστρέφει βίαια τις ειρηνικές διαμαρτυρίες και είναι η μόνη υπεύθυνη για όλους τους θανάτους σε σχέση με τις διαδηλώσεις μέχρι στιγμής.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι ο μόνος στόχος της αντιπολίτευσης, μακριά από την προώθηση μιας «επιστροφής» στη δημοκρατία, είναι να ανατραπεί ο τσαβισμός και να σχηματιστεί δεξιά κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την αμερικανική.

Θέλουν να καταργήσουν την εκλεγμένη κυβέρνηση περισσότερο από ένα χρόνο πριν από τις προγραμματισμένες εκλογές. Αλλά δεν θέλουν να σταματήσουν εκεί. Όπως είπε ένας από τους πολιτικούς της αντιπολίτευσης χθες: «Πάρτε τα πράγματά σας μαζί, επειδή θα πάτε στη φυλακή». Ο στόχος της αντιπολίτευσης είναι η ολική εξόντωση του Chavismo-τσαβισμού.

Όποια και αν είναι τα λάθη της κυβέρνησης τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπό την ηγεσία του Νικολάς Μαδούρο, οι προοδευτικοί σε όλη την υφήλιο έχουν υποχρέωση να την υπερασπιστούν από την επίθεση της αντιπολίτευσης και τον αποκλεισμό των διεθνών μέσων ενημέρωσης.

Η εναλλακτική λύση είναι ο ίδιος άγριος νεοφιλελευθερισμός – ο οποίος επί του παρόντος επιβάλλεται από την εκλεγμένη κυβέρνηση της Βραζιλίας – ο οποίος… ήπιε αίμα από όλη την ήπειρο καθ ‘όλη τη δεκαετία του 1980 και του ’90.

Το σύνθημα «Νο Volveran» (δεν θα επιστρέψουν) δεν ήταν ποτέ πιο επείγον, αλλά και επίκαιρο.

10:27 π.μ.