Την Παρασκευή 7/4/2017 ήταν όλοι εκεί, στο φαντασμαγορικό σόου «Να αποτρέψουμε το έγκλημα ξεπουλήματος της ΔΕΗ». Όλοι
Μαζί(;) – Ενωμένοι(;!), γκεστ σταρ, κομπάρσοι…, με το «θλιβερό θίασο», των
τοπικών κυβερνητικών - εργοδοτικών συνδικαλιστών (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ) –
βουλευτών – πολιτευτών, των φορέων και άλλων παραγόντων….
Ελευθερία ανάπηρη
πάλι σου τάζουν.
[…]
Μην αμελήσετε.
Πάρτε μαζί σας
νερό.
Το μέλλον μας έχει
πολλή ξηρασία.
Μιχάλης Κατσαρός
***
Μ’ ΟΛΗ MOΥ ΤΗ ΦΩΝΗ - Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
Αξιοσέβαστοι
απόγονοι συντρόφoι!
απόγονοι συντρόφoι!
Καθώς θα σκάβετε
την απολιθωμένη
σημερινή κοπριά,
την απολιθωμένη
σημερινή κοπριά,
των ημερών μας μελετώντας τα σκότη,
μπορεί
και να ρωτήσετε
για με καμιά φορά.
και να ρωτήσετε
για με καμιά φορά.
Και τότες ο σοφός σας
ίσως και να πει,
ίσως και να πει,
καλύπτοντας με την πολυμάθειά του
πλήθος ερωτηματικά μεγάλα,
πλήθος ερωτηματικά μεγάλα,
για κάποιον, λέει, πού ζούσε κάποτε
του βραστού νερού τραγουδιστή,
του βραστού νερού τραγουδιστή,
πού τ’ άβραστο νερό εχτρευότανε τα μάλα.
Βγάλ’ το ποδήλατο - γυαλιά σου,
καθηγητά μου!
καθηγητά μου!
Μονάχος μου θα πω
και για την εποχή μου
και για τον εαυτό μου —άστα
και για την εποχή μου
και για τον εαυτό μου —άστα
Ένας βοθροκαθαριστής
και νερουλάς μαζί ’ναι η αφεντιά μου,
και νερουλάς μαζί ’ναι η αφεντιά μου,
πού εκλήθηκα
κ’ επιστρατεύτηκα απ’ την επανάσταση.
κ’ επιστρατεύτηκα απ’ την επανάσταση.
Από των αφεντάδων τους ανθώνες έφυγα
και στο μέτωπο τράβηξα.
και στο μέτωπο τράβηξα.
Από την ποίηση έφυγα,
— τούτη την ακκιζόμενη κυρά —
— τούτη την ακκιζόμενη κυρά —
πού τον κηπάκο της φροντίζει μια χαρά,
την κορούλα,
το σπιτάκι,
τη λιμνούλα
και το χωραφάκι της, μαθές.
το σπιτάκι,
τη λιμνούλα
και το χωραφάκι της, μαθές.
«Ω, μόνη μου τον κήπο μου φυτεύω τρυφερά,
ω, μόνη μου ποτίζω τις πρασιές».
Άλλος απ’ το ποτιστήρι χύνει στίχους,
άλλος, χιλιοπιπιλώντας τους στο στόμα,
τους μπουχίζει,—
τους μπουχίζει,—
οι κατσαροτρίχηδες Δημητρακακέοι
κ’ οι δημητρουλάκηδες Κατσαροτριχέοι,—
μήτε ο διάολος δεν τους ξεχωρίζει!
Δεν τους βάζεις στη γλυστρίδα καραντίνα,
άλλοι τους μαντολινάρουν κάτω από τους τοίχους
«Τάρα - ντίνα, τάρα - ντίνα,
τρίν...»
Από κάτι τέτοια ρόδα,
μα το ναι, σπουδαία τιμή
μα το ναι, σπουδαία τιμή
να υψωθεί για μένα προτομή,
μέσα στις πλατείες, εκεί
όπου το χτικιό ροχάλες φτύνει,
όπου το χτικιό ροχάλες φτύνει,
όπου ο κλέφτης κι ο αλήτης
μια παρέα με τη σύφιλη έχουν γίνει.
μια παρέα με τη σύφιλη έχουν γίνει.
Αμ’ κ’ εγώ
απ’ την αγκιπτρόπ
έχω στυφίσει,
απ’ την αγκιπτρόπ
έχω στυφίσει,
αμ’ κ’ εγώ να γράφω
για του λόγου σας ρομάντσες
θα το γούσταρα λοιπόν,—
για του λόγου σας ρομάντσες
θα το γούσταρα λοιπόν,—
ναι, πιο χαριτόβρυτο
και πιο ευπλασάριστο είναι αυτό.
και πιο ευπλασάριστο είναι αυτό.
Όμως εγώ δάμασα
τον ίδιο μου εαυτό
και πάνω στο λαιμό
έχω πατήσει
τον ίδιο μου εαυτό
και πάνω στο λαιμό
έχω πατήσει
των ίδιων μου
των τραγουδιών.
των τραγουδιών.
Σύντροφοι απόγονοι,
ακούστε με καλά
ακούστε με καλά
εμέ τον αγκιτάτορα
τον αρχιφωνακλά.
τον αρχιφωνακλά.
Εγώ, βουβαίνοντας
της ποίησης τους κελαριστούς κρουνούς,
της ποίησης τους κελαριστούς κρουνούς,
τα λυρικά τομίδια
θα δρασκελήσω
θα δρασκελήσω
κι ως ζωντανός προς ζωντανούς
θα σας μιλήσω.
θα σας μιλήσω.
[…]
όχι σαν ένας
γεσενο-παρατροβαδούρος.
γεσενο-παρατροβαδούρος.
Των αιώνων τις οροσειρές
και των ποιητών και κυβερνήσεων
και των ποιητών και κυβερνήσεων
τις κεφαλές,
ο στίχος μου θα δρασκελήσει ντούρος.
ο στίχος μου θα δρασκελήσει ντούρος.
Ο στίχος μου σ' εσάς θα φτάσει
ως το τέρμα
ως το τέρμα
όχι όμως σαν του ερωτιδέα
λυρική σαϊτιά,
λυρική σαϊτιά,
όχι καθώς στο νομισματολόγο φτάνει
ένα τριμμένο κέρμα,
ένα τριμμένο κέρμα,
όχι καθώς το φως μας φτάνει από νεκρών άστρων ματιά.
Ο στίχος μου
τον όγκο των ετών
τον όγκο των ετών
θα σκίσει
και θα προβάλει
βαρύς,
τραχύς,
μα κι ορατός ακόμη,
βαρύς,
τραχύς,
μα κι ορατός ακόμη,
ως έφτασε μέχρι τις μέρες μας
το υδραγωγείο πούχαν χτίσει
το υδραγωγείο πούχαν χτίσει
οι δούλοι κάποτε
στη Ρώμη.
στη Ρώμη.
Στους τύμβους των βιβλίων, όπου το στίχο,
ενταφίασαν,
ενταφίασαν,
όταν τυχαία θα βρίσκετε γραμμών ελάσματα,
να
τα ψαύετε με σέβας, σαν
τα ψαύετε με σέβας, σαν
παλαιά μα τρομερά
άρματα.
άρματα.
Συνήθεια εγώ δεν τόχω
τ’ αυτί να κανακεύω
με λόγια κ’ ήχους·
τ’ αυτί να κανακεύω
με λόγια κ’ ήχους·
με σαχλογαργαλίσματα
δε θα το κοκκινίσω
δε θα το κοκκινίσω
τ’ αυτάκι το παρθενικό
κάτω από τους βοστρύχους.
κάτω από τους βοστρύχους.
Εγώ, όλες τις σελίδες μου για επιθεώρηση
θα παρατάξω
θα παρατάξω
και μπρος στ’ αλφαδιασμένο μέτωπό τους
θα περάσω.
θα περάσω.
Οι στίχοι μου στέκουν βαρείς
σαν με μολύβι καμωμένοι,
σαν με μολύβι καμωμένοι,
για θάνατο έτοιμοι και για
την αθάνατη δόξα των ετών.
την αθάνατη δόξα των ετών.
Τα ποιήματα στέκουν ασάλευτα,
κ’ οι τίτλοι τους παραταγμένοι
κ’ οι τίτλοι τους παραταγμένοι
κάννη την κάννη
επί σκοπόν.
επί σκοπόν.
Και το πιο αγαπημένο
απ’ όλα τα όπλα μου
τα προτιμημένα,
απ’ όλα τα όπλα μου
τα προτιμημένα,
το πιο ετοιμόλογο
και πιο επιθετικό,
και πιο επιθετικό,
των σαρκασμών
το ευθύβολο ιππικό,
το ευθύβολο ιππικό,
στέκει με των ομοιοκαταλήξεών του
τ’ ακόντια ζυγισμένα.
τ’ ακόντια ζυγισμένα.
Και να, όλ’ αυτά
τα πάνοπλα στρατεύματα,
τα πάνοπλα στρατεύματα,
πού είκοσι χρόνια στη σειρά
κερδίζανε τη νίκη,
κερδίζανε τη νίκη,
σας τα χαρίζω
ως τα φυλλάδια τα στερνά,
ως τα φυλλάδια τα στερνά,
σας τα χαρίζω
ω προλετάριοι του πλανήτη.
ω προλετάριοι του πλανήτη.
Των εργατών
ο ταξικός εχθρός,
ο ταξικός εχθρός,
είναι δικός μου εχθρός
παλιός και μισητός.
παλιός και μισητός.
Μας πρόσταξαν μια μέρα
να καταταχθούμε
κάτω απ’ αυτή την κόκκινη παντιέρα,
να καταταχθούμε
κάτω απ’ αυτή την κόκκινη παντιέρα,
χρόνια δουλειάς σκληρής
και μέρες πείνας τρομερής.
και μέρες πείνας τρομερής.
Του Μαρξ
τον κάθε τόμο
ανοίγαμε,
τον κάθε τόμο
ανοίγαμε,
όπως ανοίγουμε
τις γρίλιες
του σπιτιού,
τις γρίλιες
του σπιτιού,
μα και χωρίς διαβάσματα
εμείς το ξεδιαλύναμε
εμείς το ξεδιαλύναμε
σε ποια παράταξη να πάμε
και να καταταχθούμε πού.
και να καταταχθούμε πού.
Τη διαλεκτική
εμείς δε διδαχτήκαμε απ’ του Έγελου τα λόγια.
εμείς δε διδαχτήκαμε απ’ του Έγελου τα λόγια.
Μέσα στης μάχης την κλαγγή
στους στίχους εισορμούσε ευθύς,
στους στίχους εισορμούσε ευθύς,
όταν
κάτω απ’ τις σφαίρες
οι μπουρζουάδες τόβαζαν στα πόδια
κάτω απ’ τις σφαίρες
οι μπουρζουάδες τόβαζαν στα πόδια
όπως το βάζαμε στα πόδια
κάποτε
κ’ εμείς.
κάποτε
κ’ εμείς.
Πίσω απ’ τις μεγαλοφυίες, χλωμή
σα χήρα απαρηγόρητη,
η δόξα ας σέρνεται,—
σα χήρα απαρηγόρητη,
η δόξα ας σέρνεται,—
στίχε μου, εσύ,
σα στρατιώτης πέθανε,
σα στρατιώτης πέθανε,
σαν τόσοι αγωνιστές μας
ανώνυμοι, πού πέσαν στις γραμμές μας.
ανώνυμοι, πού πέσαν στις γραμμές μας.
Στα παλιά μου παπούτσια
τ’ αγάλματα από μπρούντζο, τα βαριά,
τ’ αγάλματα από μπρούντζο, τα βαριά,
στα παλιά μου παπούτσια
και του μαρμάρου η γαλιφιά.
και του μαρμάρου η γαλιφιά.
Μεις, με τη δόξα, θα λογαριαστούμε αλλιώς,—
δικιά μας δα κι αυτή έχει λάχει —
[...]δικιά μας δα κι αυτή έχει λάχει —
Απόγονοι,
ελέγξετε καλά τα λεξικά σας:
ελέγξετε καλά τα λεξικά σας:
μες απ' τη Λήθη
θ' αναδυθούν
φάσματα λέξεις σαν αυτές:
θ' αναδυθούν
φάσματα λέξεις σαν αυτές:
«πορνεία»,
«φυματίωση»,
«αποκλεισμός», όχι άλλες.
«φυματίωση»,
«αποκλεισμός», όχι άλλες.
Για σάς,
τους σβέλτους
και γερούς, για δες,
τους σβέλτους
και γερούς, για δες,
ο ποιητής.
έγλειψε με τη γλώσσα των πλακάτ
τις φθισικές ροχάλες.
έγλειψε με τη γλώσσα των πλακάτ
τις φθισικές ροχάλες.
Όσο μακραίνει
των χρόνων η ουρά,
των χρόνων η ουρά,
τόσο θα μοιάζω
με τ' απολιθωμένα εκείνα τέρατα.
με τ' απολιθωμένα εκείνα τέρατα.
[…]
Τα γραφτά μου
κέρδος δε μούφεραν
ούτε ένα ρούβλι για μισό,
κέρδος δε μούφεραν
ούτε ένα ρούβλι για μισό,
ούτε, βεβαίως, από μαόνι
έπιπλα λεία.
έπιπλα λεία.
Κ’ εξόν από φρεσκοπλυμένο
ένα πουκάμισο,
ένα πουκάμισο,
λόγω τιμής
δεν έχω τίποτ’ άλλο χρεία
δεν έχω τίποτ’ άλλο χρεία
Όταν θα παρουσιαστώ
στου φωτεινού σας
μέλλοντος
την Κ. Ε.,
στου φωτεινού σας
μέλλοντος
την Κ. Ε.,
θάρθω, πάνω απ’ τη συμμορία της ποίησης
των πλεονεχτών και σαλταδόρων,
σείων
των πλεονεχτών και σαλταδόρων,
σείων
σα μπολσεβίκικη ταυτότητα
κομματική,
κομματική,
τους εκατό τόμους μαζί
όλων μου των
κομματικών βιβλίων.
όλων μου των
κομματικών βιβλίων.
1930
*Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι- Μετάφραση Γιάννης Ρίτσος
***
Ρεπορτάζ και
λεπτομέρειες από το φαντασμαγορικό σόου
«Να αποτρέψουμε το έγκλημα ξεπουλήματος της ΔΕΗ» της Παρασκευής 7/4/2017
Μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας της
περιοχής αποτέλεσε το συλλαλητήριο της ΓΕΝΟΠ στην Πτολεμαϊδα κατά της πώλησης
λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ. Το μεγαλύτερο συλλαλητήριο
πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία της πόλης και σε αυτό συμμετείχαν η
Εκκλησία, εργαζόμενοι, συνδικαλιστές, φορείς, πολίτες και διάφοροι
επαγγελματικοί κλάδοι.
Στην Πτολεμαϊδα και στο μεγάλο συλλαλητήριο της ΓΕΝΟΠ κατά
της πώλησης μονάδων της ΔΕΗ βρέθηκε ο επικεφαλής της "Λαϊκής
Ενότητας" Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Ο κ. Λαφαζάνης κάλεσε την Κυβέρνηση να ακούσει την έντονη
διαμαρτυρία της τοπικής κοινωνίας και να μην πουλήσει μονάδες της ΔΕΗ.
Σάκης Μάστορας: "Πάνδημο όχι της Δυτικής Μακεδονίας στην πώληση μονάδων της ΔΕΗ" (video) - kozani.tv
Σάββας Ζαμανίδης: "Η πράξη της Κυβέρνησης να ξεπουλήσει μονάδες είναι εθνική μειοδοσία" (video) - kozani.tv
Εικόνες από το μεγάλο συλλαλητήριο της ΓΕΝΟΠ στην Πτολεμαϊδα κατά της πώλησης μονάδων της ΔΕΗ (video) - kozani.tv
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου