 |
AP 2017
Οι θεωρητικά πολλές πολιτικές επιλογές στην Ολλανδία είναι στην ίδια στρατηγική «όχθη» |
Την ερχόμενη Τετάρτη, 15 Μάρτη, πραγματοποιούνται στην
Ολλανδία οι βουλευτικές εκλογές για τις 150 έδρες της Βουλής, με τη διαδικασία
αυτή να εμφανίζεται από διάφορα αστικά επιτελεία (μαζί με τις εκλογές στη
Γαλλία τον Απρίλη και τη Γερμανία τον Σεπτέμβρη) ως καθοριστική για το μέλλον
της ΕΕ, λόγω της ενίσχυσης του ρεύματος του αστικού ευρωσκεπτικισμού. Στην
Ολλανδία των 17 εκατομμυρίων (το εκλογικό σώμα είναι γύρω στα 12 εκατ. με την
αποχή το 2012 να ήταν στο 25%) η σημαντική άνοδος του ακροδεξιού λαϊκιστικού
«Κόμματος για την Ελευθερία» (PVV) με αρχηγό τον Γκερτ Βίλντερς, που
εμφανίζεται ως ο «Ολλανδός Τραμπ», ανάγεται από τις αστικές αναλύσεις σε
«μπαμπούλα» για την Ευρώπη, αλλά αποκρύπτεται ότι αποτελεί - όπως και ο Τραμπ -
μια «εναλλακτική» του κεφαλαίου. Ο 53χρονος Βίλντερς με το αποκρουστικό
ρατσιστικό του πρόγραμμα, που ζητά κλείσιμο των μουσουλμανικών τεμενών,
περιορισμό της μετανάστευσης και ενίοτε έξοδο από την ΕΕ, αν και εμφανίζεται ως
«αντισυστημικός», «ενάντια στις πολιτικές ελίτ», ως «αυτός που θα καθαρίσει την
Ολλανδία», προέρχεται από το σημερινό κυβερνών φιλελεύθερο Κόμμα του Λαού για
την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD) του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε, αποχώρησε το
2014, έστησε το δικό του κόμμα, αλλά το 2010, μαζί με την Χριστιανοδημοκρατική
Εκκληση (CDA), στήριξε την κυβέρνηση του Ρούτε. Το 2012, τον Απρίλη, απέσυρε τη
στήριξή του και το Σεπτέμβρη του 2012 έγιναν νέες εκλογές, όπου το κόμμα του
πήρε 10,1% (ακολούθησαν οι ευρωεκλογές του 2014 όπου πήρε 17%).
Γίνεται φανερό ότι ο Βίλντερς είναι ένα καλό εργαλείο του
συστήματος, που, όπως και άλλοι ομογάλακτοί του, (βλέπε εθνικιστές και
ακροδεξιοί σε Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Βέλγιο κ.α.) αξιοποιείται στη
χειραγώγηση και τον αποπροσανατολισμό και λαϊκών δυνάμεων, αγανακτισμένων από
τις αντιλαϊκές πολιτικές, ώστε να μη βλέπουν τον πραγματικό αντίπαλο, δηλαδή
την εξουσία των μονοπωλίων.
Τάση των καιρών
Με απαρχή το βρετανικό δημοψήφισμα, ενθαρρύνθηκαν στην ΕΕ
φυγόκεντρες δυνάμεις, που επιχειρούν τη δημιουργία άλλων συμμαχιών με δήθεν
ένωση των «εθνών κρατών», αλλά πάντα στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας.
Ετσι, δυναμώνουν οι φωνές του λεγόμενου ευρωσκεπτικισμού από διάφορα κόμματα
(εθνικιστικά, αλλά και σοσιαλδημοκρατικά, οπορτουνιστικά και κομματίδια) και οι
εκκλήσεις για GREXIT, (Frexit - Γαλλία), (Nexit - Ολλανδία) και πάει λέγοντας.
Ο Bίλντερς, αμέσως ζήτησε δημοψήφισμα, ώστε η χώρα του να ακολουθήσει τη
Βρετανία εκτός ΕΕ και «να έχουμε τον έλεγχο της πατρίδας μας, των χρημάτων μας,
των συνόρων μας και να χαράσσουμε τη δική μας μεταναστευτική πολιτική».
Στο πλαίσιο της ανισομετρίας στις καπιταλιστικές οικονομίες
τα πράγματα οδηγούνται σε μια ΕΕ «πολλών ταχυτήτων» και διευρύνονται οι
αντιθέσεις και τα προβλήματα. Γι' αυτό, είναι κρίσιμο για τους λαούς να
μην πέσουν στην παγίδα που στήνουν διάφορες μερίδες των αστικών τάξεων και να
αξιοποιήσουν τη φθορά των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών και τα ρήγματα, για να
δυναμώσει η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή πάλη παντού, η σύγκρουση με το
κεφάλαιο και την εξουσία του.
Οι τελευταίες
δημοσκοπήσεις
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στην Ολλανδία δείχνουν μια πτώση
του ακροδεξιού Βίλντερς και μια μικρή ενίσχυση του φιλελεύθερου πρωθυπουργού
Μαρκ Ρούτε, αλλά είναι χαρακτηριστικό ότι λίγες μέρες πριν από την κάλπη είναι
τεράστιο το ποσοστό αυτών που λένε ότι είναι αναποφάσιστοι. Κάποιες έρευνες το
εμφανίζουν έως και το 70%, που, ανεξάρτητα αν είναι πραγματικό ή αποτελεί
στοιχείο της χειραγώγησης της κοινής γνώμης, δείχνει το ρευστό αστικό πολιτικό
τοπίο. Επίσης, όπως έδειξαν και οι δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ που προέβλεπαν νίκη
της Κλίντον έναντι του Τραμπ, τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Μια τελευταία μέτρηση της εταιρείας «Peil» (στην
Ολλανδία οι δημοσκοπήσεις συνήθως καταγράφουν όχι ποσοστά αλλά τις έδρες που θα
έπαιρνε το κάθε κόμμα) δείχνει το Κόμμα του Βίλντερς να βρίσκεται στη
δεύτερη θέση με 22 έδρες όπως και την Χριστιανοδημοκρατική Εκκληση
(CDA), ενώ το κυβερνητικό κόμμα με 24 έδρες. Ακολουθεί η «Πράσινη
Αριστερά» με 20 (σε άλλες έρευνες είναι αρκετά πιο κάτω), το φιλελεύθερο
κόμμα Δημοκράτες 66 (D66) με 17, το σοσιαλδημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα με 15
και μετά το Εργατικό Κόμμα (PvdA - είναι το κόμμα του Γερούν Ντάισελμπλουμ,
υπουργού Οικονομικών και προέδρου του Γιούρογκρουπ) με 9 έδρες και έπονται άλλα
κόμματα, όπως η Χριστιανική Ενωση, το συντηρητικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα, το
Κόμμα των Ζώων και άλλα με 6 έδρες και κάτω.
Με αυτά τα προεκλογικά αποτελέσματα για σχηματισμό
κυβέρνησης θα απαιτηθεί η συνεργασία πολλών κομμάτων που τώρα εμφανίζονται να
αποκλείουν τη συμμετοχή του Βίλντερς. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι η ατζέντα του
κεφαλαίου που αυτός προωθεί, με «αιχμή του δόρατος» την αντίθεση στη
μετανάστευση με το χαρακτηριστικό σύνθημα «Η Ολλανδία και πάλι στα χέρια μας»
(κάτι σαν το «Πρώτα η Αμερική» του Τραμπ, ή «Πρώτα η Γαλλία» της Λεπέν) μπαίνει
στη ρητορική και άλλων αστικών κομμάτων. Το αντίστοιχο σύνθημα του φιλελεύθερου
Ρούτε είναι συγκεκριμένη προτροπή προς τους μετανάστες: «Συμπεριφέρσου κανονικά
ή φύγε» (όπου κανονικά, πέραν όλων των άλλων, σημαίνει προσαρμογή στις ανάγκες
του συστήματος), ενώ σηκώνονται και τα περί «προοδευτικού πατριωτισμού» από
σοσιαλδημοκράτες διαφόρων αποχρώσεων.
Παρότι περίπου 28 κόμματα διεκδικούν την ψήφο του ολλανδικού
λαού στις εκλογές της Τετάρτης, δεν αλλάζει το γεγονός ότι όλα εξυπηρετούν τη
διαιώνιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Η ακραία ρητορική του Βίλντερς δεν
κάνει λιγότερο επικίνδυνες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, που επιχειρούν με τη
συνδρομή και του ισχυρού συμβιβασμένου συνδικαλιστικού κινήματος να εγκλωβίσουν
τους εργάτες και τα λαϊκά στρώματα στον δήθεν μονόδρομο της οικονομίας όπου οι
λίγοι κλέβουν τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί.
Ωστόσο, για να μπορέσει να γίνει εφικτός ο απεγκλωβισμός από
τον μονόδρομο του κεφαλαίου, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να δυναμώσει ο ρόλος
των κομμουνιστών και του αδύναμου σήμερα, Νέου ΚΚ Ολλανδίας, ώστε να
ισχυροποιηθεί το εργατικό - λαϊκό ταξικό κίνημα, ντόπιων και ξένων, που θα
αμφισβητήσει την εξουσία των εκμεταλλευτών.
Δ. Κ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου