Νίκος Μπογιόπουλος
Πηγή: enikos.gr
Τον Γενάρη του 1927 ο υψηλός καλεσμένος
της Ρώμης απευθυνόταν στον Μουσολίνι με τα παρακάτω λόγια:
«...Το κίνημά σας πρόσφερε υπηρεσία σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Ο μεγάλος φόβος που διακατείχε τον δημοκρατικό ηγέτη ή ηγέτη της εργατικής
τάξης ήταν η πιθανότητα να υπονομευτεί ή να υπερθεματιστεί από κάποιον πιο
ακραίο από αυτόν. Φαίνεται ότι μια συνεχής μετακίνηση προς τα αριστερά, ένα
είδος αναπόφευκτης διολίσθησης στην άβυσσο, ήταν το χαρακτηριστικό όλων των
επαναστάσεων.
Η Ιταλία έδειξε ότι υπάρχει ένας τρόπος να παλέψεις τις
ανατρεπτικές δυνάμεις, ένας τρόπος που μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία
του κόσμου, η οποία κατάλληλα καθοδηγούμενη, μπορεί να εκτιμήσει και να θελήσει
να υπερασπίσει την τιμή και τη σταθερότητα των πολιτισμένων κοινωνιών.
Η Ιταλία παρείχε το απαραίτητο αντίδοτο στο ρώσικο
δηλητήριο. Από δω και στο εξής, κανένα μεγάλο έθνος δεν θα μείνει χωρίς το
έσχατο μέσο προστασίας απέναντι στην ανάπτυξη καρκινωμάτων…
Αν ήμουν Ιταλός θα ήμουν με όλη την καρδιά μαζί σας, από
την αρχή μέχρι το τέλος, στη θριαμβευτική σας μάχη ενάντια στις βάρβαρες
ορέξεις και τα πάθη του Λενινισμού.
Το κίνημα σας έχει προσφέρει μια υπηρεσία σε όλο τον
κόσμο. Έχει δώσει σε όλο τον κόσμο το απαραίτητο αντίδοτο στο Ρωσικό
δηλητήριο...» (Tom Behan, “Arditi del Popolo: Η ιστορία της πρώτης
αντιφασιστικής οργάνωσης”, εκδόσεις Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο).
Ο ένθερμος οπαδός του Μουσολίνι, ο λάτρης του
φασισμού, ο άνθρωπος που «με όλη του την καρδιά» τασσόταν στο πλευρό των
μελανοχιτώνων έναντι των κομμουνιστών και της Σοβιετικής Ένωσης, δεν ήταν άλλος
από τον Μέγα Θησαυροφύλακα. Ήταν ο υπουργός Οικονομικών εκείνη την εποχή της
Βρετανίας, ο… Ουίνστον Τσώρτσιλ.
***
Τον Γενάρη του 1934, ένα χρόνο μετά την
κατάληψη από τους Ναζί της εξουσίας στη Γερμανία, το ευυπόληπτο ακροατήριο
χειροκροτούσε με άφατο θαυμασμό το άκουσμα των παρακάτω λόγων:
«Ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη
μέγγενη ενός δόγματος (σσ: του κομμουνισμού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό
τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο.
Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον
μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σε σύντροφό μας» (Πρακτικά
Δικών Νυρεμβέργης, Ντοκουμέντο D-392)
Ο λάτρης του ναζισμού, εκείνος που στις 26 Γενάρη
1934 ενώπιον των ενθουσιασμένων συναδέλφων του εξυμνούσε τον Χίτλερ, που
αναγόρευε τον ναζισμό σε προστάτη του έθνους γιατί μετέτρεψε τον εργάτη σε
«σύντροφό μας», που επιδαψίλευε δάφνες στον Χίτλερ διότι «απελευθέρωσε» τον
εργάτη από την «μέγγενη» του κομμουνιστικού δόγματος και τον μετέτρεψε σε «πειθαρχημένο
στρατιώτη της εργασίας», δεν ήταν άλλος από τον μεγιστάνα Κρουπ.
Τον πρόεδρο του Συνδέσμου της Γερμανικής Βιομηχανίας…
***
Αμερικάνους να πολεμηθεί ο ναζισμός, παρά τις
προειδοποιήσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς για τον επερχόμενο ιμπεριαλιστικό
πόλεμο και τον φασισμό, φτάσαμε στη συμφωνία του Μονάχου το 1938, όταν (έναν
ολόκληρο χρόνο πριν από τη συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ Ρίμπεντροπ – Μολότοφ) η
Αγγλία και η Γαλλία τα έκαναν πραγματικά «πλακάκια» με τον Χίτλερ και τον
Μουσολίνι.
Κι από εκεί σε εκείνον τον αποκαλούμενο ως «παράξενο
πόλεμο» όπου οι δυτικοί «σύμμαχοι» - επιλέγοντας την τακτική της
«συμμαχικής» υπονόμευσης της Σοβιετικής Ένωσης που προετοιμαζόταν ενάντια στην
επερχόμενη ναζιστική εισβολή - δεν έριξαν μισή τουφεκιά ενάντια στον Άξονα για
έξι ολόκληρους μήνες από την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
***
Σήμερα, τα πραγματικά γεγονότα και τα ουσιαστικά
συμπεράσματα από την ανείπωτη τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιχειρούνται
να συσκοτιστούν και να παραποιηθούν.
Φροντίζει το εργαστήριο της καπιταλιστικής
παραχάραξης. Ένα εργαστήριο που παράγει:
- Τους γυμνοσάλιαγκες της άθλιας θεωρίαςτων «δυο άκρων».
- Τους εντεταλμένους της ελεεινής επιχείρησης «εξίσωσης» κομμουνισμού – φασισμού.
- Τα βαποράκια που ψάχνουν μερικά δευτερόλεπτα δημόσιου βήματος αναμηρυκάζοντας τα γελοία σχήματα περί «Χίτλερ – Στάλιν».
- Τους ευρω-φωστήρες περί «ολοκληρωτισμών».
Αλλά τι γνήσιοι «ευρωπαϊστές» θα ήταν όλοι αυτοί αν
δεν λάνσαραν τα από δεκαετίας αντικομμουνιστικά «μνημόνια» της ΕΕ, η
οποία συναγελάζεται με ναζί στην Ουκρανία και μόλις προχτές
αποκαλύφθηκε ότι από το 2014 έχει χρηματοδοτήσει με τουλάχιστον 2,3
εκατομμύρια ευρώ τις φασιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις της Ευρώπης…
***
Η εξουσία των κεφαλαιοκρατών έχει κάθε λόγο να
αναποδογυρίζει την ιστορία και την πραγματικότητα. Και ο βασικός είναι αυτός:
«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο
καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί.
Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα
σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός
στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος
καπιταλισμός» (Μπ.Μπρεχτ).
Σήμερα, όμως, ξημέρωσε ξανά η μέρα που θα τους
στοιχειώνει πάντα. Σήμερα είναι η μέρα που η Ιστορία σφραγίστηκε από το κόκκινο
του αίματος. Από το χρώμα του δίκιου και της αλήθειας.
Σαν σήμερα ήταν που η Ιστορία γράφτηκε από το
κόκκινο της σημαίας με το σφυροδρέπανο. Με αυτό το
«μελάνι» γράφτηκε η Ιστορία στην αναμέτρηση του ανθρώπου με το τέρας και με το
έγκλημα. Με την απανθρωπιά και την κτηνωδία.
Ήταν 9η Μάη 1945. Ήταν η ημέρα που η σημαία
που ήδη κυμάτιζε στο Ράιχσταγκ, η σημαία του στρατού των εργατών, των αγροτών,
των κολασμένων της γης, επέφερε το οριστικό πλήγμα στο φίδι του ναζισμού.
Πριν από 71 χρόνια, σαν σήμερα, στις 9 Μάη 1945, ενώπιον
του στρατάρχη Γκιόργκι Κονσταντίνοβιτς Ζούκοφ, η ναζιστική Γερμανία
υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγησή της.
Η νίκη του Ανθρώπου εναντίον του φασισμού,
η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών ήταν γεγονός.
Αυτό το πανανθρώπινο επίτευγμα σφραγίστηκε με το
ίδιο εκείνο κόκκινο χρώμα που δέσποζε στα οδοφράγματα της Παρισινής
Κομμούνας. Με το χρώμα το βγαλμένο από το ηφαίστειο της ελπίδας που
εξερράγη τον Οκτώβρη του 1917 στην Πετρούπολη.
Σε αυτή η Νίκη – σταθμό, που κατορθώθηκε με τις
ανείπωτες θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, χωρίς
προηγούμενο υπήρξε η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού.
- Σ' ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο Κόκκινος Στρατός έδωσε ενάντια στον ναζισμό αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα.
- Κάθε λεπτό του πολέμου, η Σοβιετική Ένωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς. Κάθε ώρα 540 νεκρούς. Κάθε μέρα 13.000 νεκρούς.
- Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία θρήνησε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της.
- Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες με τον ανθό του σοβιετικού λαού να φράζει με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη.
- Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ' αυτό που κατέβαλαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.
- Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη στο έδαφος της ΕΣΣΔ από τους ναζί.
Έτσι γράφτηκε η Ιστορία μέχρι τις 9 Μάη. Αυτά
πρόσφεραν οι κομμουνιστές στον πόλεμο κατά του φασισμού. Αυτή είναι η «σχέση»
του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: «Σχέσεις» που το έχουμε
τονίσει και θα το επαναλάβουμε: Τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο
αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα!
Η Ιστορία γράφτηκε:
Την πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο
καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού την έδωσε στην ανθρωπότητα το
πρώτο εργατικό κράτος στην Ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.
Όσοι μιλούν για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από τη
σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε
το «μπόι» που έχει το ψέμα τους.
Η Ιστορία γράφτηκε: Παρόντες, πρωτομάρτυρες,
αιμοδότες, στρατιώτες στην πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική
μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, από τις
ερήμους της Μέσης Ανατολής μέχρι τις γραμμές των οριζόντων σε Βορρά και Νότο,
από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, ήταν οι κομμουνιστές.
Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι
αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί...
Είναι εδώ, στην Ελλάδα των 700.000 θυμάτων
της ναζιστικής θηριωδίας, που η 9η Μαΐου δεν θα πάψει ποτέ να
περνάει μέσα:
- Από την αθάνατη ψυχή των 200 της Καισαριανής, της Ηλέκτρας, του Μπελογιάννη, του Πλουμπίδη, του Χαρίλαου, του Αρη, του αντάρτη που έστειλε περήφανο χαιρετισμό από τον Γοργοπόταμο στην Αλαμάνα.
- Από την αδούλωτη Κοκκινιά και την Καλογρέζα, από τη Βιάννο, τον Χορτιάτη και το Κούρνοβο που έγιναν ένα με το Μανιάκι και το Μεσσολόγγι.
- Από τα άπαρτα βουνά που οι Αρματολοί και οι Κλέφτες στήσανε χορό με τους μαχητές του ΕΛΑΣ, με τους αδούλωτους της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του ‘40.
- Από τα θυσιαστήρια του πατριωτισμού και της λευτεριάς που η Γκουέρνικα και το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και η Ακροναυπλία, η Μακρόνησος, το Στάλινγκραντ και η Αθήνα του Μεγάλου Δεκέμβρη, γίνανε κραυγή στα χέρια του Πικάσο, του Φαρσακίδη και του Λουντέμη, γίνανε τραγούδι στα χείλη του Ρίτσου και του Μπρεχτ, του Νερούδα και του Λειβαδίτη, του Μίκη και του Σοστακόβιτς.
Η σημαία η βαμμένη με το αίμα των εκατομμυρίων που
έδωσαν τη ζωή τους και έχτισαν με τα κορμιά τους το μέτωπο που συνέτριψε τις
ορδές του Χίτλερ και τους κάθε λογής «κουίσλινγκ», δε λασπώνεται. Και δεν
υποστέλλεται.
Αυτή την αλήθεια δεν θα καταφέρουν ποτέ να τη
«σβήσουν» από την Ιστορία εκείνοι που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του
Γκαίμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία.
Για τους «δεξιούς» και τους «αριστερούς», για
τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες των «Κρουπ» και των
«Ροκφέλερ», για τους «δημοκράτες» της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων» που με
όχημα την ΕΕ προσπαθούν να συσχετίσουν (!) το ναζισμό και το φασισμό με τον
κομμουνισμό, που θέλουν να εμφανίζουν τους 200 της Καισαριανής «ίδιους»
με τους εκτελεστές τους (!), η ιστορική αλήθεια είναι αμείλικτη.
Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην
απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα
ταξικά χαμαιτυπεία των μονοπωλίων, θα υπάρχει αυτή η ημερομηνία, θα υπάρχει
αυτή η φωτογραφία - παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία,
που θα θυμίζει στους αιώνες:
Οι κομμουνιστές δεν συνθηκολόγησαν ποτέ με τα φίδια.
***
Ας μην έχουν καμία αμφιβολία: Η 9η Μάη 1945 είναι
η ημερομηνία που – όσο υπάρχουν άνθρωποι - θα αποτελεί την διαρκή
υπόμνηση:
Οι κουκουλοφόροι του δοσιλογισμού, οι «κράτα
Ρόμελ» του μαυραγοριτισμού, οι «Χίτες» του χτες και οι
εγκληματικές συμμορίες του σήμερα, ο υπόκοσμος, οι ταγματασφαλίτες,
οι Μεταξάδες και οι Ρουφογάληδες του συστήματος που γέννησε το ναζισμό, θα
επιστρέφουν πάντα εκεί που ανήκουν: Στα καταγώγια των (...αρίων) υπανθρώπων.
Στο ψέμα, στην πλαστογραφία και την παραχάραξη, θα
ορθώνεται πάντα το σύμβολο της νίκης των λαών απέναντι στο κτήνος του
φασισμού.
Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά
του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα χαμαιτυπεία
της ταξικής βαρβαρότητας των «Ζήμενς», των «Φορντ» και των «Ντόιτσε Μπανκ»,
υπάρχει αυτή η ημερομηνία, υπάρχει αυτή η φωτογραφία - παράσημο της
Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία. Που σφράγισε για πάντα, με τον
πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία. Και που θα το θυμίζει στους αιώνες:
Η Ιστορία γράφεται κάθε μέρα. Και γράφεται χωρίς
«ρεαλιστικές» ανακυβιστήσεις. Χωρίς απαράδεκτους συμβιβασμούς. Χωρίς υπόκλιση
στις αυταπάτες. Χωρίς «διαπραγματεύσεις», χωρίς «επαναδιαπραγματεύσεις» και
χωρίς «αξιολογήσεις» από όσους επωάζουν τα φίδια στον κόρφο τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου