Χρυσή Αυγή: 10% ***
1.500.000 άνεργοι...
Πάνω από ένα εκατομμύριο μαύρη,
ελαστική, με μπλοκάκι και απλήρωτη εργασία…
***
«Η αστική δημοκρατία νίκησε. Είχε με το μέρος της την αριστοκρατία του χρήματος, τη βιομηχανική αστική τάξη, τις μεσαίες τάξεις, τους μικροαστούς, το στρατό, το κουρελοπρολεταριάτο που ήταν οργανωμένο σαν κινητή φρουρά, τους διανοούμενους, τους παπάδες και τον πληθυσμό της υπαίθρου. Με το μέρος του παρισινού προλεταριάτου δεν ήτανε κανένας […]
[…]
[…] ο πρόεδρος προσπαθούσε ν’
αποκτήσει δημοτικότητα με παιδικά ανόητες προτάσεις, να καταδείξει την αντίθεσή
του προς την εθνοσυνέλευσή και ν' αφήσει να υπονοηθεί μια κρυφή του σκέψη που
παρεμποδίζεται προσωρινά μονάχα από τις περιστάσεις, ν’ ανοίξει δηλαδή στο
γαλλικό λαό τους κρυμμένους θησαυρούς του. Σ’ αυτό οφείλεται η πρότασή του να
δοθεί στους υπαξιωματικούς μια αύξηση από τέσσερις πεντάρες τη μέρα. Το ίδιο
και η πρότασή του να δημιουργηθεί για τους εργάτες μια τράπεζα για δάνεια
τιμής. Χρηματικά δώρα και χρηματικά δάνεια, αυτή ήταν η προοπτική με την οποία
έλπιζε να δελεάσει τις μάζες. Δώρα και δάνεια - σ’ αυτά περιορίζεται η
οικονομική επιστήμη του κουρελοπρολεταριάτου, του καθώς πρέπει και του χυδαίου.
Σ ’ αυτά περιορίζονταν οι μοχλοί που ήξερε να κινεί ο Βοναπάρτης. Ποτέ ένας
μνηστήρας θρόνου δεν κερδοσκόπησε πιο πρόστυχα πάνω στην προστυχιά του όχλου».
[…]
«Με το πρόσχημα της ίδρυσης μιας
φιλανθρωπικής εταιρίας, το κουρελοπρολεταριάτο του Παρισιού είχε οργανωθεί σε
μυστικά τμήματα, που το καθένα διευθυνόταν από Βοναπαρτικούς πράκτορες, με
επικεφαλής όλης της εταιρίας ένα βοναπαρτικό στρατηγό. Πλάι σε ξεπεσμένους
γλεντζέδες με αμφίβολα μέσα συντήρησης και με αμφίβολη την καταγωγή τους, πλάι
σε διεφθαρμένα και τυχοδιωκτικά απορρίμματα της αστικής τάξης έβρισκες σ’ αυτήν
αλήτες, απολυμένους φαντάρους, πρώην κατάδικους, βαρυποινίτες που είχαν
δραπετεύσει από τα κάτεργα, απατεώνες, τσαρλατάνους, λατζαρόνους,
κλεφτοπορτοφολάδες, ταχυδακτυλουργούς, χαρτοπαίκτες, προαγωγούς,
μπορδελιάρηδες, χαμάληδες, γραφιάδες, λατερνατζήδες, ρακοσυλλέκτες, πλανόδιους
τροχιστές και γανωτήδες, ζητιάνους, με μια λέξη όλη εκείνη την ακαθόριστη, την
ξεχαρβαλωμένη μάζα, που ρίχνεται μια εδώ - μια εκεί και που οι Γάλλοι τη λένε:
μποέμ. Μ’ αυτά τα συγγενικά του στοιχεία σχημάτισε ο Βοναπάρτης το υλικό της
εταιρίας της 10 του Δεκέμβρη. Μια «εταιρία αγαθοεργίας», με την έννοια ότι όλα
τα μέλη της, όπως και ο Βοναπάρτης, νιώθανε την ανάγκη να βοηθήσουν τον εαυτό
τους με έξοδα του εργαζόμενου έθνους».
Καρλ Μαρξ, Η 18η
Μπρυμαιρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη, εκδ. Σύγχρονη Εποχή
***
Χρωστούμε την πάλη
[…]
Εργάσου τώρα στου εαυτού σου την
εκμηδένιση
κραυγάζοντας
«κάτω οι μιαροί παρασημάδες».
***
«ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΜΑΧΑΤΜΑ
«Ξημέρωνε κ' ήτανε κ' οι δυο τους
ασπροντυμένοι.
Κελαηδούσε απ' όξω ο τόπος.
"Τα πουλιά"
ψιθύρισε ο Μαχάτμα.
Ο Λένιν χαμογέλασε καλόκαρδα
διορθώνοντας.
"Μυδράλια".»
Νίκος Καρούζος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου