ΣΥΡΙΑ - ΠΕΡΣΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ: Καινούργια δεδομένα από τη διασπορά των στρατιωτικών επιχειρήσεων

Καθώς σφίγγει ο κλοιός γύρω από το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος», οι βασικοί παίχτες στην περιοχή παίρνουν θέσεις για τη συνέχεια

Copyright 2017 The Associated

Τη στρατιωτική δράση τους στη Συρία κλιμακώνουν οι ΗΠΑ

Πηγή: rizospastis.gr

Περιπλέκεται επικίνδυνα το ήδη μπερδεμένο κουβάρι σε Συρία και Ιράκ, καθώς, το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται σταθερή όξυνση της έντασης στα πεδία των μαχών, όχι μόνο απέναντι στους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους», αλλά και μεταξύ των ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων που εμπλέκονται ενεργά στη διαμόρφωση της «επόμενης μέρας» στην ευρύτερη περιοχή.

Τις εξελίξεις συμπληρώνει η παράλληλη αύξηση της «θερμοκρασίας» στις χώρες του Κόλπου, ιδιαίτερα μετά την επιλογή μοναρχιών της περιοχής (Σ. Αραβία, Μπαχρέιν) να αυξήσουν τις πιέσεις στο Κατάρ, με ομολογημένη την εμπλοκή των ΗΠΑ, επιβάλλοντας εμπάργκο και ζητώντας την ικανοποίηση μιας μακράς λίστας «αιτημάτων» σχετικά με την ενεργειακή πολιτική και τις διεθνείς συμμαχίες του πάμπλουτου κρατιδίου, που στόχο έχουν να περιορίσουν τη γεωπολιτική του εμβέλεια στην ευρύτερη περιοχή.

Τα αιτήματα από τις γειτονικές χώρες του Κόλπου ξεκινούν από την απαίτηση για την καταβολή «αποζημιώσεων» και φτάνουν μέχρι τον περιορισμό των διπλωματικών και οικονομικών σχέσεων με το Ιράν και το κλείσιμο της τουρκικής βάσης και του αραβόφωνου δικτύου «Αλ Τζαζίρα». Το Κατάρ απέφυγε να απαντήσει άμεσα στις αξιώσεις των γειτόνων του, επιδιώκοντας σε πρώτη φάση να εξαντλήσει το χρονικό «όριο» των 10 ημερών, που εκπνέει κοντά στις 2 του Ιούλη, και να εντείνει τα παζάρια μέσω άλλων διαύλων.

Δεν περνάει απαρατήρητο, ωστόσο, ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σήκωσε απότομα τους τόνους απέναντι στις σύμμαχες μοναρχίες του Κόλπου, χαρακτηρίζοντας «ακατανόητη» τη διατήρηση του εμπάργκο χωρίς να έχουν ξεκαθαριστεί οι σχέσεις του Κατάρ με την «τρομοκρατία», που αποτέλεσε το πρόσχημα των κυρώσεων. Εξέλιξη που δείχνει ότι το παζάρι στην περιοχή είναι πολυεπίπεδο, σύνθετο και διεξάγεται από τους ίδιους παίχτες, σε πολλά διαφορετικά τραπέζια.

«Στο κόκκινο» η ένταση στη Συρία

Στο μεταξύ, το θερμόμετρο της έντασης στη Συρία χτυπά «κόκκινο».

• Μόνο μέσα στην τελευταία βδομάδα, είχαμε (στις 18/6) την κατάρριψη συριακού πολεμικού επανδρωμένου αεροσκάφους τύπου «Su-22» από αμερικανικό «F-18» πάνω από την περιοχή Ρασάφαχ, στα νότια περίχωρα της Ράκα. Πρόκειται για την πρώτη άμεση επίθεση των ΗΠΑ σε συριακό αεροσκάφος από την έναρξη του πολέμου το 2011, που προκάλεσε οργή όχι μόνο στη Δαμασκό, αλλά και στη Μόσχα, η οποία απάντησε με αναστολή του μνημονίου στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ για την αποτροπή θερμών επεισοδίων μεταξύ των αεροπορικών τους δυνάμεων στη Συρία.
• Κλιμακώνοντας τη ρητορική της, η Ρωσία διεμήνυσε πως στο εξής θα θεωρεί εχθρικό «οποιοδήποτε ιπτάμενο αντικείμενο πετά στον συριακό εναέριο χώρο δυτικά του Ευφράτη», αναγκάζοντας την Αυστραλία να ανακοινώσει προσωρινά «πάγωμα» της συμμετοχής της σε επιχειρήσεις στη Συρία.
• Από το «κάδρο» δεν έλειψε, το ίδιο 24ωρο η ρίψη έξι πυραύλων από το δυτικό Ιράν στο Ντέιρ Εζόρ της ανατολικής Συρίας, με στόχο βάση τζιχαντιστών σε απόσταση 600 χιλιομέτρων. Ετσι, η Τεχεράνη δεν κατέστρεψε μόνον δυνάμεις τζιχαντιστών, αλλά έστειλε προειδοποιητικό «μήνυμα» σε ανταγωνιστές της στην περιοχή (ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία), πραγματοποιώντας (σε συνεργασία με το Ιράκ...) το πρώτο πυραυλικό πλήγμα σε ξένο έδαφος εδώ και 30 χρόνια.
• Ενα 48ωρο αργότερα (20/6), οι ΗΠΑ, που στο μεταξύ βομβαρδίζουν ανηλεώς θέσεις τζιχαντιστών σε Συρία και Ιράκ, προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων μεταξύ αμάχων, μίλησαν και πάλι με τα όπλα: Αμερικανικό βομβαρδιστικό κατέρριψε ιρανικό τηλεκατευθυνόμενο αεροσκάφος τύπου «Shaheed 129 UAV» στη στρατηγική μεθόριο της νότιας Συρίας με την Ιορδανία και το Ιράκ, βορειοδυτικά της περιοχής Αλ Τανφ. Οι Αμερικανοί, όπως αναφέρουν ορισμένες πηγές, έχουν φτιάξει στην περιοχή τουλάχιστον δύο στρατιωτικές βάσεις σε συνεργασία με τις κουρδικές και αραβικές «Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις» (SDF) επιχειρώντας να ορθώσουν «φράγμα» στις κινήσεις των ιρανικών και άλλων σιιτικών δυνάμεων.
• Είναι, επίσης, ενδιαφέρον το γεγονός πως στην περιοχή σχεδιάζεται η μία από τις τέσσερις «ζώνες αποκλιμάκωσης συγκρούσεων» που αποφάσισαν στις αρχές του περασμένου Μάη οι εγγυήτριες δυνάμεις της συριακής εκεχειρίας (Ρωσία, Ιράν, Τουρκία) και στις οποίες οι ΗΠΑ ξεκάθαρα δεν συμπεριλαμβάνονται.

Σε μια κίνηση τακτικής, ο υπουργός Εξωτερικών, Ρεξ Τίλερσον, έτεινε, έστω και καθυστερημένα, χείρα φιλίας στη Μόσχα, με συμβούλους του να «αποκαλύπτουν» σε δημοσιογράφους σχέδιο τριών βασικών, στρατηγικών σημείων για την αποκλιμάκωση της έντασης και τη συνεργασία ΗΠΑ και Ρωσίας, η οποία προχτές «υπενθύμισε» την παρουσία ρωσικών ναυτικών δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο εξαπολύοντας πυραύλους κατά τζιχαντιστών στην επαρχία Χάμα...

• Από την άλλη, μεσοβδόμαδα, Σύροι «αντικαθεστωτικοί» που υποστηρίζονται από την Τουρκία, ξεκίνησαν επίθεση με όλμους σε κουρδικά χωριά κοντά στο Κομπανί από το Τζαραμπλούς της βόρειας Συρίας. Αυτά σε συνδυασμό με την έντονη κινητικότητα τουρκικών στρατευμάτων στο βόρειο συριακό έδαφος και την επιστολή του Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Τζέιμς Μάτις, προς τον Τούρκο ομόλογό του, Φικρί Ισίκ, στην οποία υποστήριζε ότι «θα επιστραφούν» μετά την ήττα των τζιχαντιστών τα αμερικανικά βαριά όπλα που δόθηκαν στους Κούρδους της Συρίας.
• Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκάλεσε παράλληλα η «στροφή» του Γάλλου νέου Προέδρου, Ε. Μακρόν, που σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, Φρ. Ολάντ, δήλωσε σε συνέντευξή του ότι δεν βλέπει «κανέναν διάδοχο του Μπασάρ αλ Ασαντ» στην ηγεσία της Συρίας που να διαθέτει επαρκή νομιμοποίηση. Τόνισε ακόμη ότι δεν θεωρεί την αποχώρηση του Ασαντ αναγκαία προϋπόθεση για την επίλυση της σύρραξης, εκτιμώντας ως «εφικτή» μία συνεργασία με τον Πούτιν «για να αντιμετωπιστεί η τρομοκρατία και να βρεθεί λύση στην κρίση».

Κινητικότητα ενόψει Αστάνας και Γενεύης

Η αύξηση της στρατιωτικής κινητικότητας συμπίπτει με τις πυρετώδεις διπλωματικές διεργασίες που εξελίσσονται το τελευταίο διάστημα ενόψει της επανέναρξης νέου γύρου ενδοσυριακών διαπραγματεύσεων στις 4 και 5 του Ιούλη στην Αστάνα του Καζακστάν και στις 10 του Ιούλη στη Γενεύη της Ελβετίας υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Ενα από τα βασικά θέματα δεν αποκλείεται να είναι η θέσπιση των λεγόμενων «ζωνών αποκλιμάκωσης συγκρούσεων». Ηδη Τούρκοι αξιωματούχοι δήλωσαν πως στο τραπέζι έχουν πέσει προτάσεις για την ανάπτυξη π.χ. ρωσικών και τουρκικών στρατευμάτων στη βόρεια συριακή επαρχία Ιντλίμπ και για την ανάπτυξη αμερικανικών και ιορδανικών στη νότια Συρία (κοντά στη στρατηγική μεθόριο με Ιράκ, Ιορδανία).

Πολλά μέλλει να κριθούν και από τη στάση της συριακής κυβέρνησης, αφού υπό ορισμένες συνθήκες θα μπορούσε να σημάνει την αρχή των σχεδίων διαμελισμού ή ευρύτερες συνοριακές αλλαγές, που με βεβαιότητα θα βάλουν τα θεμέλια μελλοντικών εντάσεων και νέας όξυνσης των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και των επεμβάσεων στην πολύπαθη περιοχή.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

9:47 π.μ.