Περισσότεροι από 1.500 παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι
ξεκίνησαν απεργία πείνας διαρκείας, τη Δευτέρα 17 Απρίλη, με πρωτοβουλία του
φυλακισμένου ηγετικού στελέχους της Φάταχ, Μαρουάν Μπαργούθι.
Σύμφωνα με τον παλαιστινιακό ειδησεογραφικό ιστότοπο Maan,
οι κρατούμενοι των φυλακών Γκιλμπόα, Χανταρίμ, Ασκελόν, Κτζιότ, Ναφχά και Ραμόν,
που συμμετέχουν στην απεργία πείνας, έχουν αδειάσει τα κελιά τους από τρόφιμα
και έχουν ξυρίσει τα κεφάλια τους.
Στην απεργία πείνας συμμετέχουν κρατούμενοι από όλες
τις οργανώσεις της Αντίστασης, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις, την πρώτη μέρα ο
αριθμός των απεργών πείνας κρατούμενων ξεπέρασε τους 2.000. Το Λαϊκό Μέτωπο για
την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης αρχικά δήλωσε ότι δε θα συμμετάσχει, επειδή η
Φάταχ δεν επεδίωξε συννενόηση μεταξύ όλων των οργανώσεων για συνδιοργάνωση της
απεργίας πείνας, στη συνέχεια όμως αποφάσισε να συμμετάσχει και αυτό.
Τα αιτήματα της απεργίας πείνας είναι: μόνιμη και σταθερή
επικοινωνία των παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων με τους συγγενείς τους,
αύξηση των επισκεπτηρίων για τους συγγενείς και επέκτασή τους και σε συγγενείς
δεύτερου βαθμού, καλύτερη υγειονομική περίθαλψη και κλείσιμο του νοσοκομείου
της φυλακής Ράμλα, που μόνο σαν κολαστήριο μπορεί να χαρακτηριστεί, βελτίωση
των συνθηκών μεταφοράς και διαβίωσης των κρατούμενων, κατάργηση της απομόνωσης
και της διοικητικής κράτησης, πρόσβαση των κρατούμενων στη δευτεροβάθμια και
τριτοβάθμια εκπαίδευση κ.ά.
Την Τετάρτη 19 Απρίλη, 58 παλαιστίνιες κρατούμενες στη
φυλακή Χασαρόν δήλωσαν, μέσω των συνηγόρων τους, ότι θα συμμετάσχουν στον αγώνα
επιστρέφοντας τα γεύματά τους στους δεσμοφύλακες, με την πρόθεση να
επαναλαμβάνουν αυτή την κίνηση κάθε δέκα μέρες. Παράλληλα, ανακοίνωσαν ότι θα
κλιμακώσουν τη συμμετοχή τους όσο οι σιωνιστές δεν ικανοποιούν τα αιτήματα των
απεργών πείνας.
Ανάμεσα στους απεργούς πείνας είναι και εφτά παλαιστίνιοι
κρατούμενοι που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι που
μπήκαν στο στόχαστρο της καταστολής. Οι δεσμοφύλακες τους αφαίρεσαν όλα τους τα
υπάρχοντα, αφήνοντάς τους μόνο τρεις κουβέρτες, ένα ζευγάρι εσώρουχα, μια
πετσέτα και μια οδοντόβουρτσα, που θα πρέπει να τα μοιράζονται και οι εφτά! Οι
εφτά κρατούμενοι δήλωσαν ότι θα σταματήσουν να λαμβάνουν τη φαρμακευτική αγωγή
τους, αν οι σιωνιστές αποπειραθούν να τους υποβάλουν σε υποχρεωτική σίτιση.
Οι διοικήσεις των ισραηλινών φυλακών τιμωρούν τους απεργούς
πείνας απαγορεύοντάς τους τις επισκέψεις συγγενών τους και την επαφή με τους
δικηγόρους τους, ενώ τους μεταφέρουν από φυλακή σε φυλακή προκειμένου να τους
απομονώσουν από τους κρατούμενους που δεν συμμετέχουν στην απεργία πείνας.
Οι δεσμοφύλακες της φυλακής που βρίσκεται έγκλειστος ο
Μαρουάν Μπαργούθι τον έχουν πετάξει στην απομόνωση μαζί με τον Καρίμ Γιουνίς,
τον μακροβιότερο παλαιστίνιο πολιτικό κρατούμενο, ενώ έχουν απαγορεύσει στους
υπόλοιπους κρατούμενους να βλέπουν τηλεόραση, κηρύσσοντας τη φυλακή σε
κατάσταση συναγερμού.
Εντωμεταξύ, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης του Ισραήλ, Γκιλάντ
Ερντάν, διέταξε τη δημιουργία πρόχειρου στρατιωτικού νοσοκομείου στη φυλακή
Κτζιότ, που θα αναλάβει την «περίθαλψη» των απεργών πείνας, ώστε να μην
μεταφέρονται σε πολιτικά νοσοκομεία. Η κίνηση αυτή ενισχύει την υποψία ότι οι
σιωνιστές σχεδιάζουν να προχωρήσουν σε αναγκαστική σίτιση των απεργών πείνας,
όταν η κατάσταση της υγείας τους επιδεινωθεί, ενέργεια στην οποία αρνούνταν να
συμπράξει το πολιτικό ιατρικό προσωπικό (για λόγους ιατρικής δεοντολογίας),
μολονότι το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ έχει κρίνει νόμιμη την υποχρεωτική
σίτιση.
Τη Δευτέρα 17 Απρίλη, μέρα έναρξης της απεργίας πείνας,
χιλιάδες Παλαιστίνιοι διαδήλωσαν στη Βηθλέεμ και στη Ραμάλα της Δυτικής Οχθης,
ενώ δεκάδες νεολαίοι συγκρούστηκαν με τον ισραηλινό στρατό που αντιμετώπισε τις
διαδηλώσεις με χημικά και πλαστικές σφαίρες.
Οι σιωνιστές γνωρίζουν πως το μόνο όπλο που διαθέτουν
ενάντια στην απεργία πείνας είναι η ωμή καταστολή. Οσο θα περνούν οι μέρες, η
καταστολή θα κλιμακώνεται, χωρίς να φέρνει αποτέλεσμα, αφού οι παλαιστίνιοι
πολιτικοί κρατούμενοι είναι αποφασισμένοι και ιδιαίτερα σκληραγωγημένοι. Σε
τελική ανάλυση, η ικανοποίηση των αιτημάτων του αγώνα είναι μονόδρομος για τους
σιωνιστές.
Περιττεύει να σημειώσουμε πως είναι απαραίτητη η εκδήλωση της πιο πλατιάς διεθνούς αλληλεγγύης στους έγκλειστους Παλαιστίνιους, που για μια φορά ακόμα μετατρέπουν την υγεία τους και την ίδια τη ζωή τους σε όπλο αγώνα και μαχητικής διεκδίκησης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου