Για την αριθμητική των ιδεών, και πάλι.

του Θανάση Σκαμνάκη

Πηγή: ΠΡΙΝ

Έχουν περάσει τόσα χρόνια τώρα! Έχουν γίνει τόσα και τόσα! Έχουν αλλάξει κυβερνήσεις κάθε είδους, με υποσχέσεις και προσόντα, έχουν αλλάξει ηγεσίες και ιδιοκτησίες, κομμάτων, χωρών, κόσμων και ιδεών.

Πλην όμως, η επιθυμία εκείνη της νεότητας, για μια σπουδαία δικαιοσύνη και μια νέα ηθική, ακόμα δεν έγινε πράξη. Αντίθετα.

Τι να κάνουν κι αυτοί; Τόσοι άλλοι που υπόσχονταν αιωνιότητες υπέκυψαν σε σχέδια πιο  γήινα. Γιατί κι αυτοί, με τόσες βιοτικές ανάγκες, παιδιά, δάνεια και χρέη, γιατί κι αυτοί, οι τελευταίοι (!), να μη δουν ρεαλιστικά τα γεγονότα;

Στο κάτω-κάτω δεν μετακινήθηκαν αυτοί. Το όχημα που επέβαιναν πήρε στροφή ανάποδη –προσωρινό ντεραπάρισμα, θα επιστρέψει. Κι ένα όχημα που κινείται δεν το εγκαταλείπεις – κινδυνεύεις να χτυπήσεις άσχημα. Ίσα-ίσα, που εσύ κάνεις ό,τι μπορείς. Μιλάς για τα δικαιώματα των φτωχών, για την αδικία των πλουσίων, από θέση ευθύνης αυτή τη φορά. Είναι βολικό να είσαι απ’ έξω και να πετροβολάς, το έκανες τόσα χρόνια, το δύσκολο είναι αυτό που πράττεις τώρα, να κάνεις προτάσεις, να δίνεις μάχη από μέσα. Τα ίδια δίκια υπερασπίζεσαι, αλλά από άλλη θέση. Κι εδώ να σας έχω και να σας δω εσάς που φωνάζετε από μακρυά και κανείς δεν σας ζητάει το λόγο για όσα λέτε. Μακρυά από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρετε. Αλλά εμείς βγάζουμε το φίδι από την τρύπα.

Δεν είναι οι πρώτοι. Και, δυστυχώς, δεν θα είναι οι τελευταίοι. Τους προηγούμενους τους έφαγε το φίδι που προσπαθούσαν να βγάλουν από την τρύπα, τους κατάπιε και η τρύπα. Οι νέοι ποζάρουν σα να μην έχουν δει τους προηγούμενους, που χάθηκαν.

Φυσικά, τα θέμα είναι με τι μέτρο μετράς! Τι σημαίνει χάθηκαν, και τα παρόμοια; Με το νέο μέτρο που μετράνε τώρα, και δικαίωμά τους, οι παλιοί αριστεροί σημερινής εξουσίας, τίποτα δεν είναι χαμένο. Όλα είναι δική σου ιδέα. Ή ίσως και η αρχική. Ποιός όμως μένει στις αρχικές ιδέες;  Ο κόσμος άλλαξε. Άλλα χρειάζεσαι τώρα για να ζεις και για ν’ αρέσεις στα κορίτσια (που γίνονται όλο και πιο απαιτητικά, πολύ περισσότερο αν τα φλερτάρουν μεγάλες ηλικίες).

«Ραούλ, εσένα πάλι σκέφτομαι που δεν πρόλαβες να γίνεις σοφός  …να δεις την άλλη πλευρά των πραγμάτων, να μάθεις να σιωπάς… Δε σου ’μελλε να διδαχτείς κι εσύ την αριθμητική των ιδεών».

11:36 π.μ.