 |
| Η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας, Ούρσουλα φον Λάιεν, σε επίσκεψή της σε στρατιωτική μονάδα |
Η είδηση που ήρθε από τη Γερμανία μεσοβδόμαδα, προκύπτει από
το δημοσίευμα του γερμανικού πρακτορείου ειδήσεων DPA ότι στα άμεσα σχέδια της
κυβέρνησης της χώρας είναι και η επιστροφή του υποχρεωτικού χαρακτήρα της
στρατιωτικής θητείας, που είχε καταργηθεί το 2011, σηματοδοτώντας τότε και
επίσημα τη μετατροπή του στρατού σε επαγγελματικό. Σύμφωνα με το DPA, η
επιστροφή του υποχρεωτικού χαρακτήρα της θητείας εντάσσεται στη «νέα αντίληψη
για την άμυνα των πολιτών» ενώ η σχετική έκθεση που ετοίμασε το υπουργείο
Εσωτερικών φέρει τον τίτλο «Υποστήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων».
Μάλιστα, ο πρόεδρος της Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων της
γερμανικής Βουλής, Ανσγκαρ Χέβελινγκ, μιλώντας στο ραδιοσταθμό
«Deutschlandfunk» είπε: «Η στρατιωτική θητεία δεν καταργήθηκε, ανεστάλη, και
κατά συνέπεια μια ενδεχόμενη αναβίωσή της συνάδει με την ισχύουσα νομοθεσία.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μια τόσο δικτυωμένη κοινωνία, όπως η δική μας,
είναι ευάλωτη. Η πολιτική προστασίας είναι μια από τις αποστολές του Δημοσίου».
Φαίνεται, λοιπόν, ότι η Γερμανία υλοποιεί γοργά τη «Λευκή
Βίβλο για τη γερμανική ασφάλεια και το μέλλον των Ενόπλων Δυνάμεων της
Γερμανίας», το κείμενο - «θεμέλιο», όπως χαρακτηρίζεται, για την αναθεώρηση,
ύστερα από 10 χρόνια, της «πολιτικής ασφάλειας» της Γερμανίας. Τη «Λευκή Βίβλο»
παρουσίασε η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στις 13 Ιούλη
2016.
Στον πρόλογο γράφει η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ,
ξεκαθαρίζοντας το χαρακτήρα της «πολιτικής ασφάλειας» ως εξής: «Ο
κόσμος του 2016 είναι αναστατωμένος (...) Η ειρήνη και η σταθερότητα δεν είναι
κάτι δεδομένο ακόμα και για την Ευρώπη. Σε αυτήν την αλλαγμένη κατάσταση, η
αποστολή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης είναι να επαναπροσδιορίσει τα
ενδιαφέροντα, τις προτεραιότητες και τους σκοπούς της πολιτικής ασφάλειας της
χώρας μας (...) Το οικονομικό και πολιτικό βάρος της Γερμανίας σημαίνει ότι
είναι καθήκον μας να αναλάβουμε ευθύνες για την ασφάλεια της Ευρώπης».
Προβάλλει την ένταση της ιμπεριαλιστικής δράσης
Εντείνεται, λοιπόν, η στρατιωτικοποίηση αλλά αυτό από μόνο
του δεν αρκεί για να καταλάβουμε αυτά τα «δόγματα». Αλλωστε, μπορεί καθένας να
αναρωτηθεί: Γιατί η ειρήνη και η σταθερότητα δεν είναι κάτι δεδομένο; Θα
απαντήσει κανείς εύλογα ότι η κρίση στην Ουκρανία, αποτέλεσμα της όξυνσης των
ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ - Ρωσία αλλά και Γερμανία - Ρωσία, παρά την
ενεργειακή συνεργασία (η Γερμανία αλλά και άλλα κράτη της ΕΕ εξαρτώνται
ενεργειακά κατά το πλείστον από τη Ρωσία), εξελίχθηκε σε πολεμική δράση,
ενδοαστική στην Ουκρανία, αλλά με ενεργό συμμετοχή κυρίως των ΗΠΑ - Ρωσίας, την
προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, ενώ η αντιπαράθεση συνεχίζεται, παρά τις
όποιες προσπάθειες των Ρωσίας, Γερμανίας, Γαλλίας και Ουκρανίας για διευθέτηση
της κρίσης. Ενώ πόλεμος μαίνεται και στη Μέση Ανατολή με επίκεντρο κυρίως τη
Συρία, και όχι μόνο, όπου και η Γερμανία επιδιώκει αυξημένη εμπλοκή. Παρ' όλ'
αυτά η Α. Μέρκελ κάνει λόγο για ασφάλεια στη Γερμανία και την Ευρώπη.
Στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» στις 31/7/2016, γράφαμε
αναλυτικά για τη «Λευκή Βίβλο» προβάλλοντας και το εξής απόσπασμα:
«Η Γερμανία είναι ιδιαίτερα διασυνδεδεμένη με τον
υπόλοιπο κόσμο και - εξαιτίας της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής της
σημασίας, όσο και των αδυναμιών της - έχει ευθύνη να συμμετέχει ενεργά στη
διαμόρφωση της παγκόσμιας τάξης (...) Με αυτήν τη νέα πραγματικότητα έρχονται
περισσότερες επιλογές για άσκηση επιρροής αλλά και αυξημένες ευθύνες.
Η Γερμανία έχει μια ισχυρή οικονομία, που ωφελείται από
μια σταθερή κοινωνία, υψηλής ποιότητας υποδομές και μια υψηλά ειδικευμένη
εργατική δύναμη που ενισχύεται με τη μετανάστευση. Πολιτικά (...) μπορεί να
βασίζεται στο ισχυρό δίκτυο διμερών, ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών δεσμών της
και στις θεσμικές δομές της (...).
Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, είναι απίθανο η Γερμανία να
διατηρήσει τη θέση της ως η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως. Οι
οικονομίες των αναδυόμενων δυνάμεων στην Ασία και τη Λατινική Αμερική κατά πάσα
πιθανότητα θα ξεπεράσουν τη γερμανική - αν και όχι την ευρωπαϊκή - σε
ακαθάριστο εθνικό προϊόν τα επόμενα χρόνια.
Η γερμανική ευημερία και οικονομία εξαρτώνται σε μεγάλο
βαθμό από τις κατάλληλες συνθήκες - στην Ευρώπη και παγκόσμια.
Η Γερμανία είναι πλήρως ενσωματωμένη στις ροές του
διεθνούς εμπορίου και των επενδύσεων. Η χώρα μας είναι ιδιαίτερα εξαρτώμενη από
τις ασφαλείς διαδρομές εφοδιασμού, τις σταθερές αγορές και τα λειτουργικά
δίκτυα πληροφοριών και επικοινωνιών. Αυτή η εξάρτηση θα συνεχίσει να αυξάνεται.
Η ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας ως βιομηχανικού έθνους εξαρτάται γι' αυτό όλο
και περισσότερο από το προβάδισμά της στην καινοτομία».
Δίνοντας η γερμανική κυβέρνηση και τέτοιο χαρακτήρα για την
«ασφάλεια» Γερμανίας και Ευρώπης αποκαλύπτει ότι η προάσπιση των συμφερόντων
του γερμανικού κεφαλαίου στην παγκόσμια αγορά προσκρούει στους ανταγωνιστές
του. Επομένως, πρέπει να είναι προετοιμασμένη να τα προασπίσει ακόμη και αν
χρειαστεί ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Αλλωστε, η γερμανική κυβέρνηση έχει ήδη
προβάλει την ανάγκη και τέτοιας προετοιμασίας, αμέσως μετά τη συγκρότησή της.
Από τις προγραμματικές δηλώσεις ακόμη...
Ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εξωτερικών, Β. Σταϊνμάγερ, στις
προγραμματικές δηλώσεις της, υπεραμύνθηκε της ανάγκης «η Γερμανία να αποκτήσει
ενεργότερο ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις, ακόμη και εάν αυτό σημαίνει ότι θα
πρέπει να συμμετέχει με μεγαλύτερες δυνάμεις σε διάφορες στρατιωτικές
επεμβάσεις», υποστηρίζοντας ότι «η Γερμανία πρέπει επιτέλους να πάρει διαζύγιο
από τις "ενοχές" του Β' Παγκοσμίου Πολέμου». Υπενθυμίζουμε ότι η
Γερμανία, με βάση τη Συνθήκη Ειρήνης μετά τη λήξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου,
δεν μπορούσε να διεξάγει πόλεμο έξω από τα σύνορά της, επιθετικό, και αυτό
υπήρχε και στο Σύνταγμά της. Μετά την αντεπανάσταση και την ανατροπή του
σοσιαλισμού, την ενοποίηση της Γερμανίας, όχι μόνο άλλαξε ως προς αυτό το
Σύνταγμά της αλλά άρχισε ιμπεριαλιστική πολεμική δράση έξω από τα σύνορά της,
π.χ. στρατός στο Αφγανιστάν. Αλλωστε, η Γερμανία είναι κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ.
Η δήλωση του ΥΠΕΞ δεν ήταν η αρχή. Η απενοχοποίησή της, όμως, για τον Β' Παγκόσμιο
Πόλεμο έχει ένα συμβολισμό, σηματοδοτεί την ετοιμότητα για διεξαγωγή
ιμπεριαλιστικού πολέμου. Με δεδομένους τους οξύτατους ενδοϊμπεριαλιστικούς
ανταγωνισμούς και την καπιταλιστική οικονομική κρίση να την διαδέχεται μια
ασθενική ανάκαμψη, όλα είναι πιθανά. Αλλωστε, η Ιστορία έχει δείξει ότι η
απόσταση ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ιμπεριαλιστική ειρήνη δεν είναι
μεγάλη.
Τα θολά όρια...
Η «Λευκή Βίβλος» γράφει επίσης: «Επιπρόσθετα, μη
κρατικοί παράγοντες και συγκεκριμένα κράτη καταφεύγουν σε μεθόδους
"υβριδικού" πολέμου. Αυτός περιλαμβάνει τη χρήση στρατιωτικών μέσων
κάτω από το κατώφλι του συμβατικού πολέμου. Ο σκοπός είναι η υπονόμευση ενός
κράτους με ένα συγκαλυμμένο τρόπο. Αυτή η προσέγγιση συνδυάζει διαφορετικά
πολιτικά και στρατιωτικά μέσα και εργαλεία, με έναν τρόπο ο οποίος δεν
αποκαλύπτει τις πραγματικές επιθετικές προθέσεις, έως ότου όλα τα μέρη του παζλ
να έχουν συμπληρωθεί (...)
Οι υβριδικές τακτικές θολώνουν τα όρια ανάμεσα στον
πόλεμο και την ειρήνη (...) Οι ρόλοι του επιτιθέμενου και της αμυνόμενης
παράταξης γίνονται εσκεμμένα δυσδιάκριτοι. Η πρόθεση είναι να καθυστερήσουν ή
να αποφύγουν εντελώς την άμεση και αποφασιστική απάντηση του κράτους που
βρίσκεται υπό επίθεση και της διεθνούς κοινότητας. Η επιτυχής
πρόληψη των υβριδικών απειλών επιτάσσει την κρατική και κοινωνική αντοχή (...)
Ενα αποτελεσματικό σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης», βασισμένο «σε
ένα ακριβές και ευέλικτο σύστημα δεικτών και ισχυρές αναλυτικές ικανότητες».
Αυτά τα αποσπάσματα από τη «Λευκή Βίβλο» αποκαλύπτουν τη νέα
προσέγγιση στη στρατηγική ασφάλειας από τα ισχυρά αστικά κράτη και
ιμπεριαλιστικά κέντρα. Η αρχή για τη διαμόρφωσή της τυπικά εμφανίζεται με το
χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης το Σεπτέμβρη του 2001 και την
αξιοποίησή του ως αφορμή για την εξαπόλυση ιμπεριαλιστικών πολέμων, αρχικά στο
Αφγανιστάν.
Ποιος είναι ο πυρήνας αυτής της στρατηγικής; Οτι δε
διαχωρίζεται η εσωτερική ασφάλεια από τον πόλεμο, δηλαδή την εισβολή ενός
κράτους ή συμμαχίας κρατών σε άλλο κράτος με στρατιωτική επίθεση - παραβίαση
των συνόρων. «Ο σκοπός είναι η υπονόμευση ενός κράτους με ένα συγκαλυμμένο
τρόπο. Αυτή η προσέγγιση συνδυάζει διαφορετικά πολιτικά και στρατιωτικά μέσα
και εργαλεία, με έναν τρόπο ο οποίος δεν αποκαλύπτει τις πραγματικές επιθετικές
προθέσεις», αναφέρει η «Λευκή Βίβλος».
Πράγματι, τα αποκαλούμενα τρομοκρατικά χτυπήματα από τζιχαντιστές του ISIS, όπως είπαν, σε Παρίσι, Βρυξέλλες κ.α., έρχονται και «κουμπώνουν» με την παραπάνω εκτίμηση. Ουσιαστικά λένε ότι αυτά είναι μια μορφή πολέμου. Ασύμμετρου πολέμου. Εχουν δε ενοποιήσει την αντιμετώπιση του πολέμου και της ασφάλειας και επιτελικά και με τη συνεργασία των κατασταλτικών μηχανισμών κ.λπ. Αυτό αποδίδεται από τη «Λευκή Βίβλο» ως εξής: «Τα όρια ανάμεσα στον πόλεμο και την ειρήνη είναι θολά». Οντως έχουν γίνει θολά. Δεν φαίνεται μόνο από τα παραδείγματα που αναφέραμε πιο πάνω για την Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, αλλά και από τα χτυπήματα των τζιχαντιστών.
Θέλει συμμέτοχους τους εργαζόμενους, που πρέπει να
χαράξουν αυτοτελή, δική τους ρότα
Μετά απ' όλ' αυτά, επίσης μέσα στη βδομάδα, μας ήρθε από τη
γερμανική εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Σοντανγστσάιτουνγκ» η είδηση για
σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης να υποχρεώσει τους πολίτες να συγκεντρώσουν
αποθέματα τροφίμων για δέκα μέρες και νερού για πέντε μέρες ώστε να
αντιμετωπίσουν μία επίθεση ή μία καταστροφή. Η πρόταση αυτή προβλέπεται στην
«Αντίληψη για την Πολιτική Προστασία», σχέδιο που έχει προετοιμάσει το
υπουργείο Εσωτερικών το 2012. Στην 69 σελίδων έκθεση, αναφέρεται ότι οι
Γερμανοί πολίτες πρέπει «να προετοιμαστούν κατάλληλα για μια εξέλιξη που θα
μπορούσε να απειλήσει την ύπαρξή μας και η οποία δεν πρέπει να αποκλειστεί
κατηγορηματικά για το μέλλον». Και ότι χρειάζεται ένα αξιόπιστο σύστημα
συναγερμού, καλύτερη δομική προστασία των κτιρίων αλλά και βελτίωση της
αποτελεσματικότητας του συστήματος Υγείας. Αυτό το «Σχέδιο Πολιτικής Αμυνας»
εγκρίθηκε σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Στελέχη της κυβέρνησης
Μέρκελ έκαναν λόγο για προετοιμασία της χώρας και του πληθυσμού της για την
ανάγκη αντιμετώπισης σύγχρονων «απειλών», όπως η «τρομοκρατία», μια
«κυβερνοεπίθεση» ή «μια επίθεση στις υποδομές», τονίζοντας ότι «σε κατάσταση
κινδύνου απαιτείται γρήγορη και αποτελεσματική αντίδραση, γι' αυτό χρειάζονται
σαφείς σχεδιασμοί και μηχανισμοί αντίδρασης που πρέπει να προετοιμαστούν
εγκαίρως», οι οποίοι περιλαμβάνουν: «Τήρηση της κρατικής και κυβερνητικής
λειτουργίας, προστασία του πληθυσμού, προμήθεια με τα απαραίτητα αγαθά και
υπηρεσίες και κάθε άλλη στήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη διατήρηση της
ελευθερίας των επιχειρήσεων».
Αλλά μήπως και αυτό το σχέδιο δεν είναι κομμάτι του παζλ
εφαρμογής της «Λευκής Βίβλου»;
Εν κατακλείδι, η Γερμανία προετοιμάζεται ακόμη και για
συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, θωρακίζει ταυτόχρονα την εσωτερική της
ασφάλεια, ενιαία. Πασχίζει να δημιουργήσει κλίμα χειραγώγησης της εργατικής
τάξης, του λαού της, και στήριξης αυτών των επικίνδυνων σχεδιασμών. Εργατική
τάξη, λαός ενάντια σε άλλη εργατική τάξη, λαό. Και θέλει συμμέτοχους τους
εργαζόμενους στο όνομα της ασφάλειάς τους, υπηρετώντας το κεφάλαιο ακόμη και σε
πόλεμο.
Η εργατική τάξη, όμως, κάθε χώρας όχι μόνο δεν πρέπει να
συντάσσεται κάτω από την εχθρική γι' αυτήν σημαία των καπιταλιστών σε φανερούς
ή «δυσδιάκριτους» ιμπεριαλιστικούς και πολεμικούς σχεδιασμούς τους, αλλά να
χαράξει τη δική της αυτοτελή γραμμή πάλης και διεξόδου, κόντρα στους αστούς.
Ι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου