ΓΑΛΛΙΑ: Πολλές οι διαφωνίες και οι φωνές υπέρ του κεφαλαίου

Το παράδειγμα των λεγόμενων «Φροντέρ» και της «αντι-μεταρρύθμισής» τους

Από τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο «Ελ Κομρί»

Πηγή: rizospastis.gr

Η προώθηση του νέου αντεργατικού «πακέτου» (νόμος «Ελ Κομρί») στη Γαλλία φαίνεται να δίνει νέα ώθηση και σε διεργασίες που εδώ και καιρό συνεχίζονται στο αστικό πολιτικό σύστημα, ειδικά στο κυβερνών κόμμα Parti Socialiste (PS - Σοσιαλιστικό Κόμμα). Την περασμένη βδομάδα η κυβέρνηση ενεργοποίησε το αντιδραστικό άρθρο του Συντάγματος 49 παράγραφος 3, με το οποίο παρέκαμψε τη Βουλή ώστε με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργικού συμβουλίου να καταφύγει στη μέθοδο των προεδρικών διαταγμάτων και να θέσει σε εφαρμογή τις νέες ανατροπές, χωρίς καμιά καθυστέρηση. Η προσφυγή στο αντιδραστικό αυτό άρθρο έδειξε ακόμα μια φορά τα όρια και το χαρακτήρα της «δημοκρατίας τους», που κατά τ' άλλα επικαλούνται όλες οι αστικές κυβερνήσεις, μια δημοκρατία κομμένη και ραμμένη για να υπηρετεί τα εκάστοτε συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, της οποίας η κυβέρνηση Ολάντ - Βαλς (στενός συνεργάτης αλλά και... ίνδαλμα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) είναι πιστός και άξιος υπερασπιστής.

Την ίδια στιγμή, η όλη διαδικασία ξετυλίχθηκε στο φόντο διαφωνιών στο εσωτερικό του PS. Ετσι, για πρώτη φορά, βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος συμμετείχαν σε προσπάθεια να συγκεντρωθούν υπογραφές για να κατατεθεί πρόταση μομφής κατά της «κυβέρνησής τους», της κυβέρνησης δηλαδή του κόμματος στο οποίο ανήκουν (τελικά η πρόταση δεν κατατέθηκε, επειδή έλειπαν δυο υπογραφές). Στο εξής, φαίνεται ότι «ανοίγει» ακόμα και το ενδεχόμενο αρκετοί από τους διαφωνούντες σοσιαλιστές βουλευτές (γνωστοί ως «Frondeurs» - «Φροντέρ», δηλαδή «αυτοί με τη σφεντόνα») να αποχωρήσουν από το PS, είτε με παρέμβαση των κομματικών οργάνων, είτε και με δική τους πρωτοβουλία. Ωστόσο, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη ουσία είναι ότι η κριτική των «Φροντέρ» δεν ασκείται σε καμία περίπτωση από τη μεριά των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων. Είναι κριτική που εκφράζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων και δυναμώνει σε μια περίοδο που στη Γαλλία ενισχύεται ο προβληματισμός του κεφαλαίου για το πώς θα ανακάμψει η κερδοφορία του, πώς θα αποκατασταθεί έστω ένα μέρος της χασούρας που είχε με τη βαθιά καπιταλιστική κρίση, πώς και αν θα μπορέσει να οχυρωθεί μπροστά στα νέα ανησυχητικά για την πορεία της οικονομίας δεδομένα.

Φιλοδοξίες για ...όλους

Καλύτερη απόδειξη για τα παραπάνω δεν είναι παρά το «αντι-νομοσχέδιο» που η ομάδα των «Φροντέρ» είχε υποβάλει τους προηγούμενους μήνες και παρουσίασε ως «αντι-μεταρρύθμιση» εναλλακτική στο κυβερνητικό νομοσχέδιο, ως «μια άλλη μεταρρύθμιση. Φιλόδοξη για όλους, για τους εργαζόμενους όπως και τις επιχειρήσεις».

Παραθέτουμε ενδεικτικά:

• Η λεγόμενη «αντι-μεταρρύθμιση» προτείνει μεταξύ άλλων να εφαρμοστεί η αρχή τού «ο ρυπαίνων πληρώνει». Οι συντάκτες της υποτίθεται ότι επικρίνουν τη διευκόλυνση των απολύσεων στην οποία οδηγεί ο νόμος «Ελ Κομρί», ωστόσο και εκείνοι αναγνωρίζουν το δικαίωμα της εργοδοσίας να απολύει, μόνο που το συνδέουν με αύξηση εργοδοτικών εισφορών στην «ασφάλιση κατά της ανεργίας» (σ.σ. με ταμεία δηλαδή αντίστοιχα του δικού μας ΟΑΕΔ). Συγκεκριμένα, προτείνουν «να τροποποιηθούν οι εργοδοτικές εισφορές στην ασφάλιση κατά της ανεργίας, όχι με βάση το είδος του συμβολαίου εργασίας (...) αλλά με βάση το κόστος που προκύπτει για την ασφάλιση της ανεργίας».

Ουσιαστικά, συμφωνούν να καθαγιαστεί και να κατοχυρωθεί το δικαίωμα των εργοδοτών να απολύουν ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες τους, με αντάλλαγμα απλά μια μεγαλύτερη συμβολή στα «φιλόπτωχα ταμεία» στα οποία συνολικά οι αστικές κυβερνήσεις έχουν καταντήσει τα Ταμεία όπως τον ΟΑΕΔ. Και έτσι, οι επιχειρήσεις διατηρούν το τεράστιο όφελος που συνεπάγεται η μείωση του προσωπικού (πολύτιμο πλεονέκτημα ειδικά για όσους θέλουν να προχωρήσουν σε αναδιαρθρώσεις σχεδιάζοντας νέες επενδύσεις στον ίδιο ή και σε άλλους κλάδους ή αγορές), σε σχέση με την αύξηση μιας «εισφοράς» που, ούτως ή άλλως, με τον προσανατολισμό και τις προτεραιότητες που πλέον έχουν αποκτήσει οι οργανισμοί προστασίας των ανέργων, στα δικά τους ταμεία επιστρέφει πάλι. Με την έννοια ότι η επέκταση των «προγραμμάτων ενεργητικής απασχόλησης», ο πολλαπλασιασμός των πρωτοβουλιών τύπου «επιταγές απασχόλησης» κ.τ.λ. που διανέμουν κατά χιλιάδες στις επιχειρήσεις φτηνά εργατικά χέρια, για όσο καιρό αυτές τα χρειάζονται και όχι με προοπτική μια σταθερή και με δικαιώματα εργασία, η συνολική λειτουργία των αντίστοιχων ΟΑΕΔ, που γίνεται ίδια σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, τη μεγαλοεργοδοσία εξυπηρετεί και μόνο.

Ετσι, το μεγάλο κεφάλαιο βγαίνει κερδισμένο διπλά: και να απολύει όσο θέλει μπορεί και να «επενδύει» σε σημαντικά «εργαλεία» με τα οποία το κράτος στηρίζει και πάλι τις δικές του ανάγκες.

Τι διαφορά έχουν επί της ουσίας τέτοιες «αντι-προτάσεις» από τον πυρήνα και του νόμου «Ελ Κομρί», που συνδέει τη δυνατότητα μιας εταιρείας να απολύει, με τον τζίρο και τα κέρδη της; Σε τι διαφοροποιούνται τέτοιες «αντι-προτάσεις» από την ουσία της στρατηγικής που συνολικά υπηρετεί η ΕΕ, επιδιώκοντας την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων; Σε μια εισφορά - ψίχουλο, που και αυτή δεν έχει αντίκρυσμα στους εργαζόμενους, αφού με τα προγράμματα «ενεργητικής απασχόλησης» ανέργων επιστρέφει πάλι στους καπιταλιστές. Κατά τ' άλλα, όλοι τους ξεκινούν με αφετηρία την ανάγκη των μονοπωλίων να διαφυλάξουν τη θέση και την κερδοφορία τους και με αυτό ως αξίωμα, θεωρούν ως δεδομένη και την «ανάγκη» να μπορούν να γίνονται όσες απολύσεις συνεπάγονται τα πλάνα και οι ισολογισμοί των εταιρειών.

Με μπούσουλα τις προτάσεις της ΕΕ

• Η «εναλλακτική» των «Φροντέρ» διαμορφώνεται με μπούσουλα μερικές από τις σημαντικότερες αντιασφαλιστικές προτεραιότητες της ΕΕ και έτσι προτείνει τη δημιουργία «μιας αληθινής επαγγελματικής Κοινωνικής Ασφάλισης, μέσα σε ένα πλαίσιο επανιδρυμένης κοινωνικής προστασίας».

Βεβαίως, πουθενά στις συγκεκριμένες παραγράφους που εμφανίζουν την επαγγελματική ασφάλιση ως θαυματουργό «αντίδοτο» στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης που συντονισμένα επιταχύνει η ΕΕ, δεν υπάρχει αναφορά στα αληθινά της χαρακτηριστικά: στο ότι κάθε παροχή και «κάλυψη» κινδυνεύει διαρκώς να πετσοκοπεί ή και χαθεί εντελώς, αν η «απόδοση» του Ταμείου δεν είναι η απαιτούμενη, με δεδομένο ότι βασική αρχή των επαγγελματικών ταμείων είναι η διαρκής «επένδυση» των αποθεματικών τους, δηλαδή το διαρκές τζογάρισμα. Αποθεματικά που δημιουργούνται, βεβαίως, από τις εισφορές των εργαζομένων. Πουθενά δεν εξηγείται ότι η σύνταξη κι η περίθαλψη εξαρτώνται από το αν θα αποδώσει η εκάστοτε επένδυση του Ταμείου.

Αναφέρεται, όμως, ότι στόχος μπορεί να είναι «η δημιουργία νέων δικαιωμάτων για να επιτραπούν στους πολίτες μεταβάσεις και εξελίξεις εξασφαλισμένες στις προσωπικές και επαγγελματικές τους διαδρομές, για να χειραφετηθούν μέσα σε ένα εργασιακό περιβάλλον που βρίσκεται υπό διαρκή κίνηση, να ευεργετηθούν από μια ενισχυμένη αυτονομία μέσα σε ένα εγγυημένο συλλογικό κάδρο». Οπως, επίσης, σημειώνεται ότι η επαγγελματική ασφάλιση μπορεί να απαντήσει «στην ανάγκη της κοινωνικής προστασίας των εργαζομένων που δεν είναι μισθωτοί», στις διακρίσεις που δημιουργούνται «ανάμεσα σε εκείνους που ωφελούνται από το σύνολο των δικαιωμάτων που έχουν οι "παραδοσιακοί" μισθωτοί και εκείνων που σε μερικό ή σε πλήρη βαθμό αποκλείονται από αυτά (εργαζόμενοι σε μορφές μερικής απασχόλησης, ανεξάρτητοι)».

Δηλαδή, η επαγγελματική ασφάλιση γίνεται τάχα και δίχτυ προστασίας για όσους πλήττονται από την εξάπλωση της ελαστικής απασχόλησης! Αλλά και μη μισθωτών, δηλαδή αυτοαπασχολούμενων!

Ουσιαστικά, η συγκεκριμένη πρόταση εμφανίζει την προσωπική «μερίδα» που δημιουργείται για έναν εργαζόμενο όταν συμμετέχει σε ένα επαγγελματικό ταμείο ως εργαλείο μιας ...ευέλικτης διασφάλισής του, με την έννοια ότι όταν απολυθεί, δεν παύει να χάνει τα δικαιώματα στην απόδοση του Ταμείου (η οποία, βέβαια, απόδοση δεν είναι ποτέ σίγουρη κι αυτή είναι η ουσία). Με λίγα λόγια, λένε στους εργαζόμενους ότι αφού δεν μπορούν να έχουν σταθερή εργασία και σύγχρονα ασφαλιστικά δικαιώματα, ας βολευτούν με έναν κωδικό που θα συλλέγουν από το επαγγελματικό ταμείο της επιχείρησης ή του κλάδου όπου θα δουλεύουν προσωρινά κι ας κάνουν το σταυρό τους μπας και το άθροισμα των όποιων (πιθανών) αποδόσεων μπορέσει να τους διασφαλίσει μερικές εκατοντάδες ευρώ για σύνταξη ή τη δυνατότητα να κάνουν κάποιες ιατρικές εξετάσεις. Ασε που, ταυτόχρονα, νομιμοποιείται και η κατάργηση της σταθερής εργασίας, αφού η όλη συζήτηση γίνεται για το πώς θα διασφαλιστούν όσοι εισπράττουν τις συνέπειες της ανατροπής της (που προσπερνάται ως δεδομένο...). Δεν είναι, φυσικά, περίεργο που σε όλη την «αντι-μεταρρύθμιση» δε γράφεται κουβέντα για δωρεάν και καθολική Κοινωνική Ασφάλιση, σύνταξη και Υγεία για όλους. Οσο για τα «νέα δικαιώματα», ως διακήρυξη, αποτελεί τον εξωραϊσμό των επαγγελματικών ταμείων, επειδή ακριβώς δεν καλύπτουν ούτε τα στοιχειώδη, απαιτούν δε μεγάλες εισφορές από τους εργαζόμενους, ενώ προωθούνται απαλλάσσοντας κράτος και εργοδοσία από το να πληρώνουν εισφορές.

Να σημειωθεί ότι η επαγγελματική ασφάλιση είναι κάτι που οι διαφωνούντες στο PS προβάλλουν και ως μια από τις προτάσεις του προγράμματος με το οποίο το κόμμα τους κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του 2002, γκρινιάζοντας ότι τώρα δήθεν αποκλίνει από αυτό και γι' αυτό κατρακυλά στις δημοσκοπήσεις...

«Εναλλακτικές» για το κεφάλαιο

Τα παραδείγματα που δείχνουν ποια ταξικά συμφέροντα υπηρετούν οι «εναλλακτικές» των «Φροντέρ» είναι πολλά. Πέρυσι, ενώ η κυβέρνηση περνούσε το άλλο αντεργατικό έκτρωμα (νόμος Μακρόν), ασκούσαν κριτική επειδή δεν υπάρχει «δημοσιονομική στήριξη στις επενδύσεις, στην έρευνα». Από τη μια μεριά, υποτίθεται ότι ύψωνε τους τόνους κατά της κυβέρνησης για την προώθηση του «νόμου Μακρόν» και από την άλλη διαμήνυαν ότι «η πρωτοβουλία μας (σ.σ. ως «Φροντέρ») διευρύνεται, χωρίς να αποτελεί εσωτερική αντιπολίτευση... Ο Φρανσουά Ολάντ μπορεί - ακόμα - να πετύχει, αν γνωρίζει πώς θα κερδίσει την πλειοψηφία. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται μια ισχυρή ώθηση, χωρίς αναμονή».

Μάλιστα, μέσω του Κριστιάν Πολ, που συνεχίζει και σήμερα να θεωρείται άτυπα ο επικεφαλής τους, εξέφραζαν προβληματισμό για τα χαμηλά ποσοστά που παίρνει το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, αλλά και ελπίδα ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ως νέος πρωθυπουργός, «να ξεκινήσει τις επαφές του στην Ευρώπη από τη Γαλλία...».

Α. Μ.

9:29 μ.μ.