 |
| Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντ. Κάμερον, αρέσκεται να φωτογραφίζεται με φόντο εργοτάξια. Ομως τόσο αυτός όσο και οι άλλοι αστοί πολιτικοί εξυπηρετούν την τάξη τους και τσακίζουν τα δικαιώματα των εργατών |
«Θέσεις μάχης» για την προάσπιση διαφορετικών μερίδων της
αστικής τάξης και συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου στη Βρετανία παίρνουν τα
«στρατόπεδα» υπέρ ή κατά της αποχώρησης από την ΕΕ, ενόψει του δημοψηφίσματος
που θα πρέπει να διεξαχθεί έως το τέλος του 2017. Στο μεταξύ, ο Βρετανός
πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, εντείνει τις διαβουλεύσεις και
ζυμώσεις με ανώτερα στελέχη της ΕΕ και ομολόγους του σε Γαλλία και Γερμανία,
δηλώνοντας έτοιμος να παρουσιάσει, έως τις αρχές Νοέμβρη, «λεπτομερείς
προτάσεις» ώστε να επιταχύνει τη διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσης μέχρι το
επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στα μέσα Δεκέμβρη, καθώς και ο ίδιος
φαίνεται να αναγνωρίζει τις δυσκολίες των Γερμανίας και Γαλλίας, που θέλουν να
«λύσουν το βρετανικό πρόβλημα» πριν από τις επόμενες εκλογές τους. Προς το
παρόν ο Κάμερον δεν αποκαλύπτει ούτε την ημερομηνία διεξαγωγής του
δημοψηφίσματος αλλά ούτε και τις βασικές θέσεις επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης
με την ΕΕ. Σύμφωνα ωστόσο με πληροφορίες που δημοσίευσε προ ημερών εκτενές
ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ντέιλι Τέλεγκραφ», ο Κάμερον έχει ήδη καθορίσει
τέσσερις βασικές θέσεις - αιτήματα:
- Να
εξαιρεθεί η Βρετανία από οποιαδήποτε κίνηση περαιτέρω ευρωπαϊκής
ολοκλήρωσης που θα οδηγεί στη δημιουργία ενός ευρωενωσιακού υπερ-κράτους.
- Να
μην είναι το ευρώ το μοναδικό επίσημο νόμισμα της ΕΕ αλλά να ξεκαθαριστεί
πως η ΕΕ είναι μία πολυ-νομισματική ένωση.
- Να
θεσπιστεί ένα νέο σύστημα «κόκκινης κάρτας» την οποία θα μπορεί να
χρησιμοποιεί η Βρετανία και ενδεχομένως και άλλη χώρα - μέλος της ΕΕ ώστε
να επιτρέπει στα εθνικά κοινοβούλια να προβάλλουν «βέτο» σε καίρια
ζητήματα πολιτικής.
- «Να
αναδομηθεί και να αναδιοργανωθεί» η ΕΕ ώστε οι εννιά χώρες - μέλη που δεν
ανήκουν στην Ευρωζώνη να μην ποδηγετούνται από τις άλλες 19, αφετέρου να
υπάρχει ειδική ρήτρα για το Σίτι του Λονδίνου.
Παράλληλα, ο Βρετανός πρωθυπουργός ασκεί πιέσεις και για μία
σειρά άλλων «εξαιρέσεων» και πολιτικών, όπως να τερματιστεί η καταβολή
βρετανικών επιδομάτων Πρόνοιας σε παιδιά μεταναστών που ζουν στο εξωτερικό, να
μην υπάρχει ελεύθερη κίνηση πολιτών από τις νέες χώρες - μέλη της ΕΕ ώσπου να
αναπτυχθούν οι οικονομίες τους, να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για ενιαία αγορά
σε υπηρεσίες και μεγάλες εμπορικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ και την Ασία, να
υπάρξει αλλαγή των συμφωνιών της ΕΕ «όπου είναι απαραίτητο».
Ποια είναι τα δύο στρατόπεδα
Η εκστρατεία των υποστηρικτών και πολέμιων του Brexit (της
«εξόδου», αποχώρησης, δηλαδή, της Βρετανίας από την ΕΕ) έχει ήδη αρχίσει.
Προς το παρόν, το στρατόπεδο υπέρ της αποχώρησης της
Βρετανίας από την ΕΕ απαρτίζεται από δύο ομάδες.
Η πρώτη, και ισχυρότερη, αποκαλείται «Vote Leave»,
δηλαδή «ΨΗΦΙΣΤΕ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ» και ξεκίνησε την εκστρατεία της στις 9 Οκτώβρη με
επικεφαλής τον Μάθιου Ελιοτ, τον αρχηγό της επιχειρηματικής
ομάδας του ευρωσκεπτικιστικού λόμπι «Business for Britain» και στελέχη άλλων
δύο ευρωσκεπτικιστικών ομάδων, μία από το Εργατικό Κόμμα, «Labour Leave», και
άλλη από το Συντηρητικό «Conservatives for Britain». Στο πλευρό του Μ. Ελιοτ
ποζάρουν δισεκατομμυριούχοι και μεγάλοι επιχειρηματίες, όπως ο Πίτερ
Κράντος(πρώην ταμίας του Συντηρητικού Κόμματος), ο Τζον Μιλς (ένας
από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες του Εργατικού Κόμματος) και ο Στιούαρτ
Γουίλερ (πρώην ταμίας του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος «UKIP» του
Νάιτζελ Φάρατζ, που έκανε τεράστια περιουσία από το διαδικτυακό στοίχημα). Θέση
υπέρ του «στρατοπέδου» των ευρωσκεπτικιστών πήρε στα μέσα της βδομάδας και ο
πρόεδρος του ισχυρού τραπεζικού ομίλου Λόιντς του Λονδίνου και
σύμβουλος των συντηρητικών Βρετανών πρωθυπουργών Τζον Μέιτζορ και Μάργκαρετ
Θάτσερ, λόρδος Νόρμαν Μπλάγουελ, καθώς εκτιμά πως πλέον δεν υπάρχει
«κανένα επιτακτικό οικονομικό και πολιτικό επιχείρημα» για να παραμείνει η
Βρετανία στην ΕΕ χωρίς σημαντική αλλαγή στη σχέση της με την ΕΕ. Ο ίδιος
απέρριψε επιπλέον τις ανησυχίες ότι η αβεβαιότητα για το εάν η Βρετανία θα
παραμείνει στην ΕΕ ή όχι θα προκαλέσει σοβαρή οικονομική ζημία, υποστηρίζοντας
ότι «ενώ η αβεβαιότητα ίσως σημαίνει πως κάποιες επιχειρηματικές επενδύσεις
καθυστερήσουν βραχυπρόθεσμα, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους η Βρετανία
μάλλον θα παραμείνει ελκυστικός παγκόσμιος προορισμός, ανεξάρτητα από το
αποτέλεσμα, και το να παραβλέπει κανείς τη δημοκρατική διαδικασία ίσως είναι
ακόμα πιο δαπανηρό».
Οι υποστηρικτές του στρατοπέδου «Vote Leave» διατείνονται
πως θέλουν μία νέα συμφωνία μεταξύ Βρετανίας και ΕΕ, που θα έχει
«επίκεντρο το ελεύθερο εμπόριο και τη φιλική διμερή συνεργασία», τονίζοντας ότι
θέλουν να αποτρέψουν την ΕΕ να πάρει μόνιμα τον έλεγχο της βρετανικής οικονομίας.
Κεντρικά συνθήματά τους είναι «η εθνική κυριαρχία» και «πάρε τον έλεγχο». Στο
«ταμείο» τους φέρεται πως έχουν ήδη διαθέσιμα περίπου 20.000.000 στερλίνες για
την πραγματοποίηση της εκστρατείας προβολής των θέσεών τους.
Η άλλη ομάδα, επίσης υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την
ΕΕ, ονομάζεται «Leave.EU» και έχει επικεφαλής τον Αρον Μπανκς,
πλούσιο επιχειρηματία και υποστηρικτή του Νάιτζελ Φάρατζ του κόμματος «UKIP».
Κάποιοι θεωρούν πως είναι θέμα χρόνου οι δύο ομάδες να
συγχωνευτούν ώστε να πάρουν τα 10.000.000 δολάρια που δικαιούται καθένα από τα
δύο στρατόπεδα και τα οποία θα τους δώσει η αρμόδια κρατική επιτροπή για τη
χρηματοδότηση της εκστρατείας τους.
Το άλλο στρατόπεδο, που υποστηρίζει την παραμονή της
Βρετανίας στην ΕΕ, αποκαλείται «Britain Stronger in Europe» («Η
Βρετανία ισχυρότερη εντός ΕΕ») και ξεκίνησε την εκστρατεία προβολής
των θέσεών του στις 12 Οκτώβρη με επικεφαλής τον λόρδο Ρόουζ, πρώην
ιδιοκτήτη της βρετανικής αλυσίδας πολυκαταστημάτων «Marks and Spencer». Ο
λόρδος Ρόουζ έχει την υποστήριξη τριών πρώην πρωθυπουργών, του (συντηρητικού) Τζον
Μέιτζορ, του (Εργατικού) Τόνι Μπλερ και του (επίσης
Εργατικού) Γκόρντον Μπράουν, του λόρδου Μάντελσον (πρώην υπουργός των
Εργατικών) και του Ντάνι Αλεξάντερ (στέλεχος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών) . Στο
πλευρό του βρίσκονται ακόμη και τρανταχτά ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου,
όπως ο ιδιοκτήτης της αεροπορικής εταιρείας «Virgin», Ρίτσαρντ Μπράνσον.
***
Οι βασικές επιδιώξεις των «αντιπάλων»
Τα δύο βασικά στρατόπεδα υπέρ και κατά της παραμονής της
Βρετανίας στην ΕΕ φαίνεται να στοχεύουνουσιαστικά στην κλιμάκωση της πίεσης
αφενός για ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης του βρετανικού κεφαλαίου
με την ΕΕ, αφετέρου στην επίτευξη σημαντικής, ει δυνατόν, «αναδόμησης» και στο
εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας, συνεχίζοντας την «παράδοση» δεκαετιών της
«ειδικής σχέσης» Βρετανίας - ΕΕ από την εποχή, κιόλας, της Συντηρητικής πρώην
πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ. Επιδιώκουν επίσης να προβληθούν ως εκφραστές και
των άλλων χωρών - μελών της ΕΕ που δεν έχουν υιοθετήσει ως κοινό νόμισμα το
ευρώ, ώστε να προωθήσουν με μεγαλύτερη επιτυχία μία διαφορετική
νομισματική και οικονομική σχέση εντός ΕΕ, ώστε να μην «καπελώνονται»
οι χώρες με δικό τους εθνικό νόμισμα από την πολιτική και τα συμφέροντα των
άλλων 19 της Ευρωζώνης...
Ωστόσο, αστικά επιτελεία στη χώρα θεωρούν ότι για την ώρα
δεν είναι πολλοί αυτοί που πραγματικά θέλουν και επιδιώκουν, με κάθε τρόπο, την
αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ, διότι θεωρούν πως οι περισσότεροι (πολέμιοι
και υποστηρικτές του Brexit) επιδιώκουν την κλιμάκωση της πίεσης στις
Βρυξέλλες για μια «νέα συμφωνία» που θα αναπροσδιορίζει τις σχέσεις, δίνοντας
μεγαλύτερη ευελιξία και ελευθερία στα βρετανικά μονοπώλια, προκειμένου και να
επωφελούνται και από την ενιαία ευρω-ενωσιακή αγορά αλλά και να έχουν εισιτήριο
«ελευθέρας» για μπίζνες οπουδήποτε στον πλανήτη: Σε αναδυόμενες οικονομικές
υπερδυνάμεις (π.χ. Κίνα, Ινδία) ή ακόμη και στη Ρωσία, χωρίς τα βαρίδια
«κυρώσεων» ή φραγμών που θέτουν εντός της ΕΕ ανταγωνιστικά μονοπώλια με ισχυρή
επιρροή στα ευρω-ενωσιακά κέντρα λήψης αποφάσεων.
Από την άλλη, δε λείπουν και αυτοί, που θεωρούν πως η
Ευρωζώνη είναι μια «τελειωμένη» ιστορία και πως η Βρετανία είναι καλό να
εγκαταλείψει πρώτη το «πλοίο», χρησιμοποιώντας σε πρώτη φάση το ενδιάμεσο
«στάδιο» επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης της με την ΕΕ. Ο Βρετανός
επικεφαλής οικονομολόγων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ολιβερ
Μπλάντσαρντ, προειδοποιούσε προ ημερών (σύμφωνα με δημοσιεύματα του
βρετανικού Τύπου) πως η Ευρωζώνη είναι καταδικασμένη να αποτύχει, καθώς
τα σχέδια για κοινή φορολογία και δαπάνες μεταξύ των χωρών - μελών που έχουν
υιοθετήσει το ευρώ ως κοινό νόμισμα «δε θα φέρουν ευημερία» και συνεπώς θα
εντείνουν και θα κλιμακώσουν τις αντιθέσεις.
Είναι παράλληλα ενδιαφέρον και το ακόλουθο «κοινό» στοιχείο
που παρατηρεί κανείς μεταξύ των επικεφαλής των υποστηρικτών και πολέμιων του
Brexit: Και στα δύο στρατόπεδα πρωταγωνιστούν δισεκατομμυριούχοι και
πανίσχυροι επιχειρηματίες, πρώην και νυν, χρηματοδότες των δύο μεγάλων κομμάτων(Συντηρητικό
και Εργατικό). Αυτό αποδεικνύει πως αυτή η «επαναδιαπραγμάτευση» της σχέσης με
τις Βρυξέλλες δεν γίνεται για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, (της οποίας ο
κόπος και ο πλούτος γίνονται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης από τους
καπιταλιστές είτε εντός, είτε εκτός ΕΕ), αλλά για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Γι' αυτά τα συμφέροντα πασχίζει και ο Βρετανός
πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, που σημείωνε πριν από λίγες βδομάδες,
στο συνέδριο του Συντηρητικού Κόμματος: «Πιστέψτε με! Δεν έχω καμία ρομαντική
προσκόλληση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τους θεσμούς της. Ενδιαφέρομαι μόνο για
δύο πράγματα: την ευημερία της Βρετανίας και την επιρροή της Βρετανίας. Γι'
αυτό θα αγωνιστώ τόσο σκληρά σ' αυτήν την επαναδιαπραγμάτευση, ώστε να
πετύχουμε την καλύτερη συμφωνία και το καλύτερο και για τους δύο». Από την
«κόντρα» στη Βρετανία αποδεικνύεται ότι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα
είναι καταδικασμένα αν εγκλωβιστούν στις «έγνοιες» των αστών. Η δική τους
προοπτική είναι να σηκώσουν τη δική τους σημαία, για τη ρήξη με τους
εκμεταλλευτές τους, για τη δική τους εξουσία, που θα θέσει και την οικονομία
στην υπηρεσία των δικών τους αναγκών.
Δέσπ. ΟΡΦΑΝΑΚΗ
Πηγή: rizospastis.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου