Ο πόνος που προκάλεσαν οι πρόσφατες επιθέσεις στο
Κουμάνοβο δεν αποκλείεται να είναι η αρχή μιας νέας
επικίνδυνης κρίσης στην ευρύτερη περιοχή των
Βαλκανίων…
|
Οι ίδιες οι εξελίξεις δείχνουν πως η έναρξη της επίθεσης Αλβανών ενόπλων στο Κουμάνοβο στις 9 Μάη και η αιματηρή σύγκρουσή τους με τις δυνάμεις ασφαλείας της ΠΓΔΜ δεν ήταν ένα γεγονός που ήρθε και παρήλθε. «Εριξε λάδι» στις φωτιές που είχε ανάψει νωρίτερα ο Αλβανός πρωθυπουργός, Εντι Ράμα, όταν τον Απρίλη προειδοποιούσε για την «αναπόφευκτη ένωση» Κοσσυφοπεδίου - Αλβανίας «εντός ή εκτός ΕΕ». Ο Ε. Ράμα δεν έμεινε άπρακτος μέσα στην περασμένη βδομάδα, φροντίζοντας να βάλει άλλες τρεις «φιτιλιές»:
- Απείλησε τα Σκόπια με άσκηση «βέτο» σε πιθανή προσπάθεια ένταξής τους στο ΝΑΤΟ εάν δεν εφαρμόσουν «το πνεύμα και το γράμμα της συμφωνίας της Αχρίδας» που είχε τερματίσει τις συγκρούσεις του στρατού της ΠΓΔΜ με Αλβανούς αυτονομιστές οργάνωσης - κλώνου του ΟΥΤΣΕΚΑ το 2001.
- Αμφισβήτησε το δικαίωμα της Ελλάδας για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Βόρειο Ιόνιο Πέλαγος με ρηματική διακοίνωση στον Ελληνα πρέσβη στα Τίρανα. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως η αλβανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε ως επιχείρημα πως τα ελληνικά νησιά Οθωνοί, Ερεικούσσα και Μαθράκι που είναι βόρεια της Κέρκυρας δεν δικαιούνται πλήρη επήρεια στην υφαλοκρηπίδα, αντιγράφοντας πιστά τους ανάλογους ισχυρισμούς της Τουρκίας πως τάχα το Καστελόριζο στο Αιγαίο δεν έχει ΑΟΖ.
- Την
Πέμπτη, ο «Σοσιαλιστής» Ράμα ανάγκασε σε παραίτηση από την κυβέρνηση
συνασπισμού το κόμμα ΚΕΑΔ της ελληνικής μειονότητας του Βαγγέλη
Ντούλε, που κατείχε τη θέση του αντιπροέδρου της Βουλής. Ο Ράμα
προσκάλεσε ως εταίρο το εθνικιστικό κόμμα των Τσάμηδων (PDIU)
του Σπετίμ Ιντρίζι. Ο Ιντρίζι αμέσως μετά την εκλογή του
στο αξίωμα του αντιπροέδρου της Βουλής, δήλωσε ότι «όταν οι Αλβανοί της
Τσαμουριάς στην Ελλάδα θα κερδίσουν τα δικαιώματά τους, σύντομα θα έχουμε
και τσάμη Αντιπρόεδρο στη Βουλή της Ελλάδας»!
Οι «φιτιλιές» της κυβέρνησης Ράμα προκάλεσαν, όπως
αναμενόταν, άμεσα τις αντιδράσεις των κυβερνήσεων σε ΠΓΔΜ και Ελλάδα. Και οι
δύο αστικές κυβερνήσεις σε αυτές τις χώρες δείχνουν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν
στον νέο ρώσικο αγωγό φυσικού αερίου, που ήρθε ως εναλλακτική στο «Νότιο Ρεύμα»
που ακυρώθηκε, τον λεγόμενο «Τουρκικό Αγωγό» και βλέπουν ευκαιρίες
για τις ντόπιες αστικές τάξεις από τις «μπίζνες» με ρωσικά μονοπώλια. Βεβαίως,
και η κυβέρνηση του Γκρούεφσκι δηλώνει υπέρ της ένταξης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και
η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι ευθυγραμμισμένη με τον ευρωντλαντικό άξονα,
άσχετα από τα «ανοίγματα και στη Ρωσία.
Οι επισημάνσεις Λαβρόφ
Χαρακτηριστική είναι και η παρέμβαση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, που την Τετάρτη αναφορικά με τις εξελίξεις στην ΠΓΔΜ δεν ...έκρυψε λόγια, απαντώντας έτσι έμμεσα και στην «πυροσβεστική κίνηση» που επιχείρησαν να κάνουν την Τρίτη ο Γερμανός Επίτροπος αρμόδιος για τις Σχέσεις Καλής Γειτονίας και τη Διεύρυνση, Γιόχαν Χαν, και τρεις ευρωβουλευτές κανονίζοντας στο Στρασβούργο μία μαραθώνια, 10ωρη, πλην άκαρπη, συνάντηση με τον πρωθυπουργό των Σκοπίων, Νίκολα Γκρούεφσκι, και τον αρχηγό της «Σοσιαλδημοκρατικής Ενωσης» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ζόραν Ζάεβ, που σηκώνει ζήτημα παραίτησης του Γκρούεφσκι, προβάλλοντας υπόθεση παρακολουθήσεων τηλεπικοινωνιών.
Ο Λαβρόφ, λοιπόν, δήλωσε ότι η αποσταθεροποίηση της ΠΓΔΜ επιχειρείται από ξένες δυνάμεις και ότι θα μπορούσε να καταλήξει στο διαμελισμό της και στην προσάρτηση των εδαφών της από την Αλβανία και τη Βουλγαρία. Η δήλωση Λαβρόφ δεν προκάλεσε αντιδράσεις στα Τίρανα. Αντίθετα, Σόφια και Ουάσιγκτον έσπευσαν να «αποκαταστήσουν» την «αλήθεια», με τους Βούλγαρους να «υπενθυμίζουν» πως η χώρα τους ήταν η πρώτη που αναγνώρισε ως ανεξάρτητη την «Μακεδονία παίζοντας θετικό ρόλο σταθεροποίησης στη ΝΑ Ευρώπη». Αφετέρου, η αμερικάνικη πρεσβεία στα Σκόπια χαρακτήρισε τις δηλώσεις Λαβρόφ «παράλογους ισχυρισμούς», τονίζοντας πως οι «ΗΠΑ επιθυμούν ειρήνη και σταθερότητα στη Μακεδονία, ως μέρος του μακροπρόθεσμου στόχου τους».
Σειρά διαδοχικών «πήγαινε - έλα» και επεμβάσεων
Η «ευαισθησία» των ξένων αξιωματούχων για την ΠΓΔΜ και την ευρύτερη περιοχή ασφαλώς και δεν είναι καινούρια, αν και από την αρχή τρέχοντος έτους φρόντισαν να μεταβούν στην περιοχή, για να «σπρώξουν», για μία ακόμη φορά, τα συμφέροντα των μονοπωλίων που εκπροσωπούν.
Οι υπουργοί Εξωτερικών ΗΠΑ, Τζον Κέρι, και Βρετανίας, Φίλιπ Χάμοντ, για παράδειγμα, ήταν για μέρες στη Σόφια τον περασμένο Γενάρη, προωθώντας σχέδια ενίσχυσης της στρατιωτικής παρουσίας των χωρών του ΝΑΤΟ σαν ανάχωμα στην επιρροή της Ρωσίας. Μάρτη - Απρίλη Αμερικανοί αξιωματούχοι μετέβησαν στη Ρουμανία με παρόμοια ατζέντα. Ακόμη και εντός τρέχοντος μηνός είχαμε στην περιοχή ενδιαφέροντα «πήγαινε - έλα». Στις 11 Μάη, ο Αμερικανός υφυπουργός Εμπορίου, Μπρους Αντριους, ξεκίνησε περιοδεία σε Ρουμανία και Πολωνία ως επικεφαλής κλιμακίου αξιωματούχων για την «κυβερνοασφάλεια στο εμπόριο». Στις 12 Μάη, ο Ερντογάν βρέθηκε στα Τίρανα με πρόσχημα εκδήλωση για τη θεμελίωση του μεγαλύτερου τζαμιού στα Βαλκάνια (ένα 48ωρο μετά η Αλβανία αμφισβήτησε το δικαίωμα της Ελλάδας για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο Πέλαγος θέτοντας εμμέσως και ζήτημα χερσαίων συνόρων...). Στις 15 Μάη, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, μετέβη στο Βελιγράδι, κάνοντας τις πρώτες δηλώσεις για υποκινούμενη από τη Δύση κρίση στην ΠΓΔΜ, επειδή η κυβέρνηση Γκρούεφσκι αρνείται να επιβάλει κυρώσεις στη Μόσχα και συζητά το ενδεχόμενο διέλευσης του νέου ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου («Turkish Stream») από το έδαφος της χώρας. Στις 20 Μάη, ο Ερντογάν ξαναπήγε στην περιοχή, επιλέγοντας αυτήν τη φορά τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, προωθώντας τη δική του εκδοχή για το «κοσμικό» ισλάμ με «Δούρειο Ιππο» τις τουρκικές επενδύσεις.
Αυτές οι «αλεπούδες» δεν είναι νέες στο παζάρι των Βαλκανίων. Δεκαετίες τώρα, αναμοχλεύουν τις εθνικιστικές εντάσεις στην περιοχή με πιο πρόσφατες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που οδήγησαν, πριν περίπου 25 χρόνια, στη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας όχι βεβαίως για την «ειρήνη και τη σταθερότητα» ή «τα δικαιώματα» των Βόσνιων και των Κοσσοβάρων, αλλά για να εξασφαλίσουν νέες ενεργειακές οδούς και πηγές προωθώντας τα συμφέροντα των ενεργειακών και άλλων μονοπωλίων... Είτε με «χειρουργικές επεμβάσεις» - αστραπή όπως έκαναν στα μέσα της δεκαετίας του '90 στο έδαφος της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας για να ανατρέψουν τα δεδομένα του πολέμου λίγο πριν βάλουν μετά μπροστά τη «Συνθήκη του Ντέιτον» για τον «τερματισμό» των συγκρούσεων, είτε με επεμβάσεις μερικών μηνών όπως έκαναν το 1999 ισοπεδώνοντας την τότε ΟΔ Γιουγκοσλαβίας με πρόσχημα τα δικαιώματα των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο. Οπως έκαναν το 2001, απειλώντας με διάλυση την τότε ΠΓΔΜ, ενθαρρύνοντας τις επιθέσεις Αλβανών αυτονομιστών στις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας.
Ολα αυτά είναι παλιές, γνωστές τακτικές των ιμπεριαλιστών, για να πετύχουν τους στόχους τους με κάθε μέσο: είτε με πολέμους, είτε τη δική τους εκδοχή της «ειρήνης» που ενίοτε είναι πιο δυσβάσταχτη και από ανοικτή σύρραξη...
Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ
Πηγή: Ριζοσπάστης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου