ΟΥΚΡΑΝΙΑ - ΗΠΑ - ΕΕ -
ΡΩΣΙΑ
Η σύγκρουση
συνεχίζεται στο φόντο νέων ΝΑΤΟικών απειλών
 |
| Κατεστραμμένο σχολείο στην πόλη του Ντονέτσκ από ουκρανικό βομβαρδισμό |
Η «ρωσική εισβολή» το νέο πεδίο αντιπαράθεσης
Το προηγούμενο διάστημα, κύριο πεδίο της αντιπαράθεσης ήταν το λεγόμενο κομβόι της ανθρωπιστικής βοήθειας της Ρωσίας, που καθυστερούσε η κυβέρνηση του Κιέβου ως συγκαλυμμένη στρατιωτική επιχείρηση. Τελικά, με μονομερή κίνηση της Ρωσίας πέρασε και παραδόθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, για να ακολουθήσουν αυτή την βδομάδα οι λεγόμενες αποδείξεις ότι στην Ουκρανία δρουν ρώσικες στρατιωτικές δυνάμεις, ζήτημα που υιοθέτησε αμέσως το ΝΑΤΟ. Το όλο θέμα αμφισβήτησε αμέσως η ρωσική κυβέρνηση, που παραδέχτηκε μόνο ότι οι 10 αλεξιπτωτιστές της που συνελήφθησαν σε ουκρανικό έδαφος «βρέθηκαν εκεί γιατί χάθηκαν στα αδιευκρίνιστα σύνορα». «Φωτιές» άναψε και η δήλωση του λεγόμενου πρωθυπουργού της αυτοανακηρυχθείσας «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ» Α. Ζαχαρτσένκο, ότι μαζί με τους πολιτοφύλακες μάχονται τον τελευταίο μήνα 3 με 4 χιλιάδες Ρώσοι υπήκοοι εθελοντές, ανάμεσά τους και «κάποιοι πρώην στρατιωτικοί ή νυν που είναι εκτός υπηρεσίας και ενώ θα μπορούσαν να ήταν σε διακοπές ήρθαν να βοηθήσουν τα αδέλφια τους». Το θέμα έκανε «σημαία» η πραξικοπηματική κυβέρνηση του Κιέβου, οι δυνάμεις της οποίας, από την αντεπίθεση που γίνεται στην περιοχή του Ντονέτσκ Νοβοαζόφσκ, στην Αζοφική Θάλασσα, έχουν υποχωρήσει και ζήτησε την άμεση στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ για να αντιμετωπιστεί η «ρωσική απειλή». Θέμα που θα απασχολήσει τη σύνοδο της λυκοσυμμαχίας αυτήν τη βδομάδα και όπου έχει προσκληθεί και η ουκρανική ηγεσία. Το ζητούμενο είναι η διεύρυνση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης που ξεκίνησε πριν 7 μήνες από την ανατροπή της αστικής κυβέρνησης του Β. Γιανουκόβιτς. Και βέβαια το ΝΑΤΟ δεν «κάθεται με σταυρωμένα χέρια», προωθεί στρατιώτες και στρατιωτικό εξοπλισμό σε Πολωνία, βαλτικές χώρες και Μαύρη Θάλασσα.
Κινήσεις τακτικής και διαρκής διαπραγμάτευση
Η εξέλιξη της «ρώσικης εισβολής» έρχεται όχι τυχαία μετά τη συνάντηση την περασμένη Τρίτη στο Μινσκ της Λευκορωσίας, τη συνάντηση των Προέδρων της Ρωσίας και Ουκρανίας, Βλαντιμίρ Πούτιν και Πέτρο Ποροσένκο, που εμφανίστηκε ως ένα «παράθυρο ελπίδας». Στη συνάντηση και αυτή που προηγήθηκε, στην οποία εκτός από τους δύο Προέδρους συμμετείχαν και η επικεφαλής της Κοινής Εξωτερικής και Αμυνας της ΕΕ Κάθριν Αστον και εκπρόσωποι της Τελωνειακής Ενωσης (της διακρατικής καπιταλιστικής ένωσης υπό της Ρωσία όπου συμμετέχουν η Λευκορωσία και το Καζαχαστάν) μπήκαν επί τάπητος όλα τα ζητήματα. Από τον υποτιθέμενο οδικό χάρτη για να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση με τους ρωσόφωνους της Ανατολής, όπου μπήκε το ζήτημα του ελέγχου των ουκρανο-ρωσικών συνόρων, ως το φλέγον ζήτημα, και ενόψει του χειμώνα της Ενέργειας. Ο αρμόδιος Επίτροπος για την Ενέργεια της ΕΕ Γκ. Ετινγκερ είχε πολυμερείς συναντήσεις με τους υπουργούς Ενέργειας της Ουκρανίας και της Ρωσίας αλλά και διμερείς, επιδιώκοντας ένα συμβιβασμό, αφού όπως είπε το συγκεκριμένο ζήτημα είναι από αυτά που «χάνουν και οι δυο πλευρές και επομένως πρέπει να εξαιρεθεί από τις κυρώσεις». Σε επόμενη συνάντηση που έγινε την Παρασκευή στη Μόσχα ο Ευρωπαίος Επίτροπος απέσπασε τη συμφωνία της Ρωσίας να συνεχίσει τις παραδόσεις Ενέργειας στην Ουκρανία (που έχουν διακοπεί από τον Ιούνη) εφόσον αυτή πληρώσει άμεσα το χρέος του 1,5 δισ. δολαρίων από παραδομένες ποσότητες φυσικού αερίου και να συνεχιστεί το παζάρι για την τιμή πώλησης, ζήτημα που βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη. Επίσης, αυτό που «καίει» είναι να διασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια των κρατών - μελών της ΕΕ που εξαρτώνται από την ρωσική Ενέργεια.
Διέξοδος η αυτοτελής δράση του λαού έξω από τα αστικά συμφέροντα
Σε αυτό το «κουβάρι» των εξελίξεων, η σύγκρουση και ο συμβιβασμός πάνε χέρι - χέρι και αναμένονται πολλά επόμενα επεισόδια στο δράμα που πληρώνει ο ουκρανικός λαός. Και όπως σημείωνε την Παρασκευή σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, χαρακτηριστικά για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην Ουκρανία: «Η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου, που έχει τη στήριξη και φασιστικών δυνάμεων, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να μετατρέψει σε "κρέας για τα κανόνια" χιλιάδες νέους της Ουκρανίας, στέλνοντάς τους σ' έναν αδελφοκτόνο πόλεμο, στο όνομα του δήθεν πατριωτισμού, στην πραγματικότητα όμως για την "υπηρεσία" ξένων συμφερόντων, των ΗΠΑ, της ΕΕ κι εκείνου του τμήματος του κεφαλαίου της Ουκρανίας, που έχει επιλέξει τη στρατηγική συμμαχία μαζί με αυτές τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αυτή η πολεμόχαρη στάση της συνδέεται αναπόσπαστα με τον αντικομμουνισμό και την προσπάθεια απαγόρευσης του ΚΚ.
Σ' αυτές τις συνθήκες, ο εθνικισμός, που αναπτύσσεται κι από τις δύο πλευρές της σύγκρουσης, αποτελεί το χειρότερο "σύμβουλο" για τους εργαζόμενους. Ο διχασμός του λαού της Ουκρανίας σε εθνοτική βάση, τον οδηγεί σε ένα τεράστιο μακελειό, με ανυπολόγιστες τραγικές συνέπειες για τον ίδιο και τη χώρα του». Και κατέληγε «διαφαινόμενη ενεργότερη στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην κρίση της Ουκρανίας επίσης δεν προοιωνίζεται τίποτα το καλό για τις εξελίξεις.
Το ΚΚΕ στο φόντο αυτών των ανησυχητικών εξελίξεων, καταδικάζει τις ξένες παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους κομμουνιστές και τον εργαζόμενο λαό της Ουκρανίας και την πεποίθησή μας πως αυτός πρέπει να οργανώσει τη δική του αυτοτελή πάλη, μακριά από τους σχεδιασμούς των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με κριτήριο τα συμφέροντά του και όχι με κριτήριο ποιον ιμπεριαλιστή επιλέγει το ένα ή άλλο τμήμα της ουκρανικής πλουτοκρατίας. Οι λαοί ιδιαίτερα των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ έζησαν με ειρήνη και ευημερία τα χρόνια του σοσιαλισμού κι όχι τυχαία σήμερα τον αναπολούν. Ο σοσιαλισμός είναι η μοναδική εναλλακτική λύση στον πόλεμο και στα άλλα αδιέξοδα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Το ΚΚΕ ιδιαίτερα επισημαίνει πως η Ελλάδα δεν πρέπει να έχει καμία περαιτέρω εμπλοκή, καμιά συμμετοχή στα σχέδια της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία».
Δ.Κ
***
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
«Με τα μπούνια» σε
όλα τα ιμπεριαλιστικά μακελειά
Τη συμμετοχή της συγκυβέρνησης της Ελλάδας στους ευρωΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σε όλα τα μέτωπα, από την Ουκρανία, το Ιράκ και τη Συρία, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης του «Ισλαμικού Κράτους», έως την Παλαιστίνη επιβεβαίωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, Ευ. Βενιζέλος, που βρέθηκε την Παρασκευή στη λεγόμενη άτυπη Συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο Μιλάνο.
Ο Ελληνας ΥΠΕΞ ισχυρίστηκε ότι επιδίωξη είναι «να αποφύγουμε την κλιμάκωση για μια ακόμη φορά στην Ουκρανία, να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις μιας πολιτικής και θεσμικής λύσης που να δίνει μία απάντηση σε όλες τις περιφέρειες, σε όλες τις εθνοτικές ομάδες, σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες, σε όλους τους πολίτες της Ουκρανίας, γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να φύγουμε από την ένταση στις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία». Φυσικά, η δήθεν λύση που επικαλείται δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα των λαών, που δέχονται την καπιταλιστική εκμετάλλευση και πληρώνουν με το αίμα τους τον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι «αθώα του αίματος», έσπευσε από την πρώτη στιγμή να στηρίξει την πραξικοπηματική κυβέρνηση των εθνικιστών και φασιστών του Κιέβου, συμμετέχει σε όλους τους σχεδιασμούς ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Σχετικά με την εξέλιξη όσον αφορά την εκεχειρία στη Γάζα, ισχυρίστηκε ότι πρέπει «να δώσουμε ξανά την ευκαιρία στο διάλογο, γιατί πρέπει να υπάρξει μια λύση στο πρόβλημα αυτό, που είναι η μήτρα όλων των άλλων προβλημάτων στο χώρο της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Και ταυτόχρονα πρέπει πάση θυσία να διαφυλάξουμε την εδαφική υπόσταση, την εδαφική ακεραιότητα και την κρατική υπόσταση του Ιράκ. Ο κοινός παρονομαστής όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στη λεγόμενη Νότια Γειτονία - στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη - είναι η αμφισβήτηση υφισταμένων κρατών, η διάλυση, η τάση διάλυσης υφισταμένων κρατών και αλλαγής του χάρτη. Και αυτό, μέσα από τη μετατροπή μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, όπως είναι το περιβόητο "Ισλαμικό Κράτος", σε ένα δήθεν τρομοκρατικό κράτος. Αυτό σημαίνει πολλά και μας επιβάλλει να διαμορφώσουμε μια ενιαία συνεκτική στρατηγική απέναντι στο φαινόμενο αυτό. Είναι εντυπωσιακή η δήλωση του Προέδρου Ομπάμα ότι ακόμη δεν έχουμε μια ολοκληρωμένη στρατηγική για το τζιχαντιστικό φαινόμενο. Αυτή πρέπει να την αποκτήσουμε. Στρατηγική σημαίνει να κάνουμε καθαρές τις προτεραιότητές μας σε σχέση με τους εχθρούς και τους συμμάχους. Οι σύμμαχοι δεν είναι πάντα φίλοι, είναι όμως χρήσιμοι για να αντιμετωπιστεί η δυναμική μιας τέτοιας κατάστασης που δεν πρέπει να την αφήσουμε να γίνει ρουτίνα. Η κρίση είναι κρίση, δεν είναι μια απλή πολιτική ρουτίνα για την οποία συζητάμε κάθε λίγο και λιγάκι».
Ολα αυτά λέγονται ενώ και στρατηγική υπάρχει και δικά τους δημιουργήματα είναι οι σημερινές επικίνδυνες εξελίξεις. Η ελληνική κυβέρνηση έχει δε συνάψει πολιτικές, στρατιωτικές και εμπορικές συνεργασίες με το κράτος - θύτη της περιοχής, το Ισραήλ, ενώ διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις έχουν στηρίξει τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Αφγανιστάν (2001), στο Ιράκ (2003) και μετά στη Συρία (2011) και όλα τα προσχήματα που τις συνόδευαν, όπως και το χάος που προκλήθηκε, ενώ και στα Βαλκάνια συνέβαλαν στο διαμελισμό τους. Αρα, και η δήθεν ευαισθησία εντάσσεται στην προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να πάρει μερίδιο από το μακελειό κατά των λαών.
Πηγή: Ριζοσπάστης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου