Τελείως πέρα κι έξω από βίτσια και ιδεοληψίες. Κι αυτό ανεξάρτητα από το αν πολλοί από τους ιδεολογικούς και πολιτικούς εκπροσώπους του διακατέχονται από ιδεοληψίες. Ιδιαίτερα συνειδητή και συγκροτημένη έγινε αυτή από τη δεκαετία του 1990 και μετά. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της φάσης είναι η προσπάθεια του κεφαλαίου να εντάξει στην κερδοφορία του αλλά και στην ιδιοκτησία του κάθε αγαθό. Στη λογική του κεφαλαίου η έννοια του δημόσιου αγαθού δεν υπάρχει πλέον, αν υπήρξε ποτέ. Τα πάντα πρέπει να εντάσσονται στη σφαίρα της κερδοφορίας του όλα όσα οι εργαζόμενοι είχαν καταχτήσει με τους αγώνες του θεωρούνται «παραχωρήσεις» από μέρους του που τώρα πλέον τα παίρνει πίσω. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το πέρασμα των δημοσίων επιχειρήσεων στο ενεργητικό του κεφαλαίου αποτελεί έναν από τους διακηρυγμένους στόχους του. Η περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ αποτελεί επομένως μία από τις περιπτώσεις αυτές και δεν σχετίζεται στο ελάχιστο με κακοδιαχείριση, κακούς συνδικαλιστές και διάφορες τέτοιες ανοησίες. Αυτά αποτελούν απλά τον τρόπο επικοινωνιακής διαχείρισης.
Πηγή: eparistera
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου