• ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

    Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

    ΤΙΜΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΡΙΣΕΙΣ

    ΣΠΥΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

    Χρονιάρες μέρες και πάλι η αριστερά υπόδικη Και ο εισαγγελέας αυτή την φόρα ένας συνοδοιπόρος –ομοϊδεάτης. Το κατηγορητήριο  έλκει τα επιχειρήματα όχι από δημοσιά τοποθέτηση άλλα από (κατ ιδίαν εμπιστευτικές απόψεις) (βλέπε κουτσομπολιά). (Το άρθρο θα το δείτε εδώ) Όμως αυτά αρκούν στον σ. Δημήτρη να γενικεύει (όλη η Αριστερά) και να εξαπολύει δηλητηριώδη βέλη. Για την ευκολία του πράγματος ως άλλος Δον Κιχώτης χτιζει χάρτινους πύργους (επιχειρήματα της Αριστεράς) μόνος του και μόνος του τα καταρρίπτει. Και ιδιαιτέρως σκληρός –επιθετικός (λες και η Αριστερά ευθύνεται για την φτωχοποίηση του λαού) Άραγε ποιος ευθύνεται; Αυτό δεν το διέκρινα στην επιστολή του. Ας πάμε όμως στην ουσία της επιστολής.

    Από τον πρόλογο αισθάνεσαι την καλή πρόθεση του συντρόφου για την Αριστερά» Με προσγειώνει άσχημα στο υπαρκτό κόσμο της Αριστεράς  η οποία πάντα προσπαθεί και τα καταφέρνει μια χαρά να επανέρχεται και να θυμάται τα χειρότερα συμβάντα της ιστορίας της.

    Πριν καταθέσει επιχειρήματα ο συν καταθέτει με ειλικρίνεια την γενικευμένη του καταδίκη. Αυτό είναι εμφανές σ΄ότι έχω υπογραμμίσει στα γραφόμενα του. Η Αριστερά κατηγορούμενη όχι μόνο για το παρόν της αλλά και (χωρίς πρότερον έντιμον βίον) για το παρελθόν της (θυμάται τα χειρότερα συμβάντα της ιστορίας της).

    Στην πορεία της επιστολής κάνει αγωνιώδη προσπάθεια να ξεχωρίσει την δράση του κοινωνικού παντοπωλείου από την φιλανθρωπία ¨όχι λοιπόν φιλανθρωπία αλλά αλληλεγγύη,

    Αλήθεια τι κακό έχει η φιλανθρωπία ;
    Οι φιλάνθρωποι δρουν κατά την ετυμολογία της λέξης βοηθούν τον άπορο άνθρωπο .
    Γιατί λοιπόν η αρνητική φόρτιση της λέξης φιλάνθρωπος
    ‘’ Πως διαμορφώθηκε ιστορικά;

     Η φιλανθρωπία της εκκλησιάς , των ιδρυμάτων , των αστών , των καλόψυχων εύπορων κυρίων (Μαριάνα Βαρδινογιάννη) απευθύνεται σ΄αυτούς που το αστικό κράτος πέταξε έξω από τις κοινωνικές δομές . Προγενέστερα θύματα του ταξικού πολέμου (προ κρίσης) έχουμε λοιπόν το κλασικό θέατρο του παραλόγου . Οι θύτες περιποιούνται ως κυνηγοί τις τσακισμένες φτερούγες των πουλιών που αυτοί πυροβόλησαν (θύματα).

    Βασική επιδίωξη να παραμείνουν αυτοί κυνηγοί και τα θύματα πούλια .Εδώ έρχεται η ιστορική αιρετική πρόταση της αριστεράς .τα θύματα πούλια να ανατρέψουν τους θύτες (κυνηγοί) και να οικοδομήσουν μια κοινωνία που δεν θα έχει ανάγκη από φιλάνθρωπους . Τι γίνεται στις μέρες μας (τρία χρόνια εφαρμογής των μνημονίων) .Μια συντονισμένη προσπάθεια του κεφαλαίου (ντόπιου και ξένου) να φτωχοποιήσουν την πλειοψηφία του κόσμου της εργασίας .

    Τα θύματα του ταξικού πολέμου πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο .
    Το κοινωνικό κράτος πεθαίνει.
     Πως θα αντιμετωπίσουμε τους πεινασμένους ,τους άστεγους , τους άπορους , τους φτωχούς ;
    Αρκεί στην θέση της φιλανθρωπίας να οργανώσουμε την χρήσιμη αλληλεγγύη ;
    Η Αριστερά λέει ΟΧΙ ! επανέρχεται με την αιρετική πρόταση ¨ΑΝΑΤΡΟΠΗ¨  αυτή την φορά ποιο πειστικά .

    Αλήθεια ποιος πιστεύει ότι θα σώσουμε τον λαό μας οργανώνοντας συσσίτια αλληλεγγύης ; (όχι ότι δεν θα το κάνουμε και αυτό) , Όμως να είμαστε χρήσιμοι  πρέπει χέρι-χέρι με τον πεινασμένο να οργανώσουμε κίνημα ανατροπής   .

    Να τον πούμε όλη την αλήθεια .
    Για τους αίτιους και την εξουσία τους (κεφάλαιο).
    Για την εξέγερση των καταφρονεμένων .

    Εδώ ο σ. επιστολογράφος γκρεμίζει έναν ακόμη δικό του ανεμόμυλο ¨Μήπως όλη αυτή η ιστορία είναι ένα παραμύθι ή μια ασπιρίνη για το σύστημα και είναι καλυτέρα να αφήσουμε τον κόσμο να εξαθλιωθεί και να πεινάσει για να βγει στον δρόμο και να διαδηλώσει ενάντια στο σύστημα .
    Αλήθεια ποια αριστερά έχει εκφράσει τέτοια άποψη ,και για να είμαστε δίκαιοι .

    Ποιος άλλος από την Αριστερά πάλεψε και παλεύει για να μην εξαθλιωθεί ο κόσμος της  δουλειάς. Υπάρχει κατάκτηση του λαού μας που δεν έχει την στάμπα από τους αγώνες και τις θυσίες της Αριστεράς .Αυτής της ιστορικής Ελληνικής Αριστεράς , με τα λάθη και της αδυναμίες της ,και ενίοτε της εγκληματικές της πολιτικές αστοχίες .

    Η αυστηρή κριτική γίνεται από τα σπλάχνα της και με πολύ πόνο και δάκρυα για τα λάθη της .Επ΄ουδενί,  σ. Δημήτρη δεν χαρίζουμε τους αγώνες στον ταξικό εχθρό .
    Δεν προσχωρούμε στα απαράδεκτα ιδεολογήματα της αστικής ιδεολογίας.

    Ακολούθως για να ισχυροποιήσει τα ισχνά επιχειρήματα  (επίθεση στην αριστερά) καταφεύγει στην ιστορία «Το ΕΑΜ έστησε δίκτυα στην κατεχομένη Αθήνα για να σώσει τον κόσμο από την πείνα μήπως θα ήταν καλύτερα να τους αφήσει ώστε λίγο πριν πεθάνουν  να διαδηλώσουν ενάντια στους ΝΑΖΙ» .

    Το ίδιο επιχείρημα με το προηγούμενο στην θετική του δήθεν εκδοχή , και με αντιαισθητικό σαρκασμό (λίγο πριν πεθάνουν να διαδηλώσουν ενάντια στους ΝΑΖΙ). Μισή αλήθεια για να κρύψει όλη την αλήθεια .Συσσίτια στην κατοχή έστησαν και η Αρχιεπισκοπή και φιλάνθρωποι εργοστασιάρχες (για τους εργάτες τους) και ο ερυθρός σταυρός και πρόσκοποι και οι Γερμανοί και Ιταλοί κατακτητές .Αυτά όμως δεν έσωσαν τον λαό από την πείνα .

    Το ΕΑΜ εκτός από τα συσσίτια κάλεσε τον λαό με το όπλο στο χέρι να απαιτήσει την επιβίωση του .Ένοπλοι αντάρτες περιφρούρησαν την σοδειά, ένοπλοι απαλλοτρίωσαν αποθήκες τροφίμων  των κατακτητών και των δοσίλογων συνεργατών τους. Η εθνική αλληλεγγύη καλούσε ταυτόχρονα στην μάχη για την επιβίωση και στην μάχη για την απελευθέρωση .

    Ας αναζητήσουμε σ. Δημήτρη αναλογίες για την εποχή μας ,και όχι να προσαρμόζουμε την δράση του ΕΑΜ στα δικά μας παπούτσια ,δεν χωράει.

    Εκεί που όμως ο σ. Δημήτρης ξεπερνά τα εσκαμμένα είναι όταν με μια γενικόλογη αναφορά στην έννοια άνθρωπος προτείνει στην Αριστερά να εξανθρωπιστεί ,δηλώνοντας μάλιστα ευθαρσώς ότι πάντα τον χρειαζόταν (τον εξανθρωπισμό).

    Τα μικρά και μεγάλα λάθη τα τραύματα αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς στην δράση της ,ο ηγεμονισμός (κομματιών της) ή ενίοτε κομματοκεντρική της αντίληψη επ΄ουδενι μπορούν να αφαιρέσουν από την πολύπαθη αριστερά της χώρας μας την υπεράσπιση (όχι μόνο στα λόγια και στα εύκολα) αλλά σε τραγικές συνθήκες της αξιοπρέπειας του ανθρώπου. Τότε που για να υπερασπίσεις ιδέες αξιοπρέπεια ,δημοκρατία, ελευθερία σήμαινε εκτελεστικό απόσπασμα σ. Δημήτρη.

    Εσύ λοιπόν σ. Δημήτρη επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι «κατ΄επαγγελμα αλληλέγγυος» και κατακεραυνώνεις όλους όσους δρουν στην Αριστερά ως κατ΄επαγγελμα επαναστάτες (ποιους εννοείς).

    Ας αφήσουμε τις μικροψυχίες ,οι καιροί είναι δύσκολοι.
    Όλοι όσοι αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα του αγώνα είναι χρήσιμοι.

    Η οικοδόμηση ενός κινήματος που να στηρίζεται στο τρίπτυχο Αντίσταση- Αλληλεγγύη – Ανατροπή είναι αυτό που οι καιροί απαιτούν .Με αυτό το τρίπτυχο η Αλληλεγγύη διαφοροποιείται από την φιλανθρωπία . Με αυτό τον δρόμο έχουμε ελπίδες να μην επιτρέψουμε την πείνα για τον λαό μας .

    Διαφορετικά σε λίγο θα είμαστε όλοι πελάτες του κοινωνικού παντοπωλείου ,και επειδή δεν θα μπορεί να στηριχτεί θα προστρέξουμε στους αλληλέγγυους Βερόπουλους Μαρινόπουλους κτλ. Θα τρώμε στον αλληλέγγυο «Καλό Σαμαρείτη». Θα συμμετέχουμε στις εκστρατείες των αλληλεγγυών  ΣΚΑΪ –ΜΕΓΚΑ κτλ.

    Άφησα τελευταία την αλληλέγγυα ¨Χρυσή αυγή¨ Εσένα βεβαία δεν σε αφόρα σ. Δημήτρη λόγω χρώματος) χιούμορ

    Υ.Γ Κάτι πήρε το αυτί μας στην ΤΒ για ευαισθησίες βουλευτών κάποιου αριστερού κόμματος (θα δίνουν το 20% του μισθού τους για να στηθούν τα κοινωνικά παντοπωλεία) Ισχύει άραγε;
    • Blogger Comments
    • Facebook Comments

    0 σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου

    Item Reviewed: ΤΙΜΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΡΙΣΕΙΣ Rating: 5 Reviewed By: e-kozani
    Scroll to Top